Αγαπώ όλα τα ζώα, αλλά έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα σκυλιά και
στα δελφίνια. Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει επειδή είναι πολύ γλυκά, τρυφερά και
σίγουρα πιο έξυπνα από εμένα ή αν συμβαίνει για κάποιο άλλο λόγο. Δελφίνι είδα
τελευταία φορά στις Σποράδες, άρα ήταν λίγο δύσκολο να βρω στην Αθήνα. Ετσι,
πήρα συνέντευξη από ένα αδέσποτο σκύλο, τον Μπόμπι. Εστω κι αν ένας μόνο
άνθρωπος αγαπήσει τα ζώα διαβάζοντας τη συνέντευξη αυτή, θα νιώσω μεγάλη χαρά
διότι θα ξέρω πως έγινε καλύτερος άνθρωπος αγαπώντας τα...
Ο Μπόμπι συχνάζει στην κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης,
είναι λίγο μεγάλος σε ηλικία και δεν έχει την ελαστικότητα και τον ενθουσιασμό
που είχε στα νιάτα του. Ομως παραμένει ευγενικός, ήρεμος και καλός και είχε
πολλά να μου πει, αφού έχει δει και ζήσει τα πάντα. Μου έκανε εντύπωση ότι
μιλούσε με καλά λόγια για τους ανθρώπους. Αγαπητοί μου φίλοι σας παρουσιάζω τον
Μπόμπι.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Ανδρικόπουλο (μετάφραση έκανε ο Γκλεν)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ: «Γεια
σου φίλε!»
ΜΠΟΜΠΙ: «Γεια, καλή χρονιά»
«Επίσης! Υγεία να έχεις, όλα τα άλλα θα έρθουν!»
«Ποια άλλα ρε φίλε,
δεν μου έχουν μείνει πλέον και πολλά χρόνια...»
«Δεν πρέπει να έχεις παράπονο, είσαι από τους
προνομιακούς. Δεν είσαι κλεισμένος μέσα σε κάποιο σπίτι, δεν σε τραβούν από ένα
λουρί, κάνεις την ανάγκη σου όποτε θέλεις, κοιμάσαι όπου θες και έχει μάθει
ακόμα και να περνάς το δρόμο μόνος σου!»
«Δεν στα έχουν πει
καλά, δεν είναι τόσο απλά. Το πρωί που γίνεται πανικός από αυτοκίνητα η ζωή μου
κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να έχω αποκτήσει εμπειρία, αλλά αν κάποιος
τρέχει με το αμάξι, δεν προλαβαίνει να σταματήσει, ούτε εγώ να περάσω απέναντι. Ηδη με
έχουν πατήσει δυο φορές... Από θαύμα γλίτωσα. Επίσης, τους χειμώνες
παγώνω τα βράδια. Οταν βρέχει, γίνομαι μούσκεμα και τρέμω από το κρύο. Ασε που
και φόλα έχω φάει και ευτυχώς με γλίτωσαν στο... τσακ μερικές κυρίες».
«Ποια είναι η άποψή σου για τους ανθρώπους;»
«Τους αγαπώ πολύ. Με
προσέχουν, μου μιλούν, με χαϊδεύουν, με ταΐζουν. Δεν είναι όλοι καλοί, αλλά
ακόμα και οι κακοί, εκείνοι που με χτυπούν και με φτύνουν, αν μια μέρα μου
ζητήσουν συγγνώμη, εγώ θα τους συγχωρέσω και θα τους κουνήσω την ουρά».
«Δυστυχώς όμως ακούω καθημερινά περιπτώσεις που σας
κακομεταχειρίζονται».
«Κι εγώ ακούω και
βλέπω και τα ζω. Και μου τα έχει πει και ο πατέρας μου ο Τζακ και ο παππούς μου
ο Τάκης. Αλλά σήμερα τα πράγματα είναι καλύτερα για εμάς. Οι άνθρωποι έχουν
γίνει πιο ευαισθητοποιημένοι με τα ζώα και μας προσέχουν περισσότερο. Ο παππούς
μού έλεγε ότι παλιά δεν υπήρχαν φιλοζωικές, οι εφημερίδες δεν αφιέρωναν ούτε
στήλη για τα ζώα και οι τηλεοράσεις δεν ανέφεραν ποτέ τίποτα. Σήμερα υπάρχουν
εκπομπές στα κανάλια, υπάρχει ακόμα και κανάλι αφιερωμένο αποκλειστικά στα ζώα,
το Αnimal Channel, οι εφημερίδες αφιερώνουν σελίδες, ενώ στο ίντερνετ και
στο facebook υπάρχουν συνεχώς αναρτήσεις,
βίντεο και φωτογραφίες αφιερωμένες στα ζώα. Παλιά δεν υπήρχε καν ίντερνετ. Και
τα νέα παιδιά αρχίζουν να αγαπούν τα ζώα και αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως το
συντριπτικό ποσοστό των παιδιών όλων αυτών των φιλόζωων γονιών θα είναι
φιλόζωοι. Για αυτό λέω, δεν παραπονιέμαι. Είμαι τυχερός που δεν ζω στην εποχή
του μπαμπά μου και του παππού μου».
«Καλά σε λίγο θα μου πεις, ότι ζεις σε έναν παραδεισένιο
κόσμο».
«Μα, δεν άκουγες αυτά
που σου είπα πριν; Αντιμετωπίζουμε πολλές δυσκολίες, απλά σήμερα τα πράγματα είναι
καλύτερα από ότι ήταν παλαιότερα. Ομως θα πρέπει ακόμα να περάσουν αρκετές γενεές για να φτάσει στο
σημείο όλη η ανθρώπινη κοινωνία να μας σέβεται. Δεν λέω να μας αγαπάει ή να μας
χαϊδεύει, απλά να μας σέβεται. Να μην μας χτυπάνε, να μην μας φοβούνται, να μην
μας σερβίρουν δηλητήριο.»
«Μερικοί λένε: «Μα καλά εδώ οι άνθρωποι πεινάνε και εσείς
ασχολείστε με τα ζώα;»
«Ετσι λένε; Είναι ότι
πιο βλακεία έχω ακούσει. Πώς μπορείς να νοιαστείς για τον άνθρωπο αν δεν αγαπάς
ένα ζώο που σε κοιτάει στα μάτια, που είναι απροστάτευτο και αθώο; Δηλαδή αν
δουν ένα ζώο να πεθαίνει, δεν θα το βοηθήσουν; Και υποτίθεται ότι νοιάζονται
για τον άνθρωπο; Είναι παράλογο! Και να σου πω και κάτι άλλο; Μια υγιή κοινωνία
ξεκινάει από την αγάπη και το σεβασμό της προς τα ζώα. Πώς μπορεί μια ανθρώπινη
κοινωνία να είναι υγιής και ηθική αν αδιαφορεί για τα ζώα και το περιβάλλον;
Είναι κακοί και υποκριτές όσοι το λένε αυτό...»
«Μερικοί σας κατηγορούν ότι τους δαγκώνετε...»
«Από την ημέρα που γεννιέται
ένας σκύλος -οποιασδήποτε ράτσας- δεν θέλει και δεν πρόκειται να δαγκώσει έναν
άνθρωπο. Αγαπούμε τον άνθρωπο εκ γενετής. Θα δαγκώσουμε μόνο σε τρεις
εξαιρέσεις: α) αν μας εκπαιδεύσουν να το κάνουμε, β) αν μας χτυπούν ή μας
πετούν πέτρες ή μας χτυπούν με ξύλα, εμείς για να προστατευθούμε θα δαγκώσουμε
και γ) καμιά φορά αν τρώμε και βάλετε το χέρι σας μέσα στο πιάτο μας... ε, εκεί
τα θέλει ο κώλ...ς σας!
«Πριν μερικές ημέρες κάποιος σκότωσε με βαριοπούλα ένα
σκύλο επειδή λέει ότι του κυνηγούσε τις κότες»
«Τι είναι βαριοπούλα;»
«Είναι ένα μακρύ και βαρύ σίδερο, ένα σφυρί».
«Οταν εμείς βλέπουμε
μια κότα, είναι όπως όταν εσείς βλέπετε ένα παγωμένο καρπούζι μέσα στο
κατακαλόκαιρο. Δεν θα πάτε εκεί να το... περιεργαστείτε; Είμαστε σκυλιά, άλλοι είναι γάτες, άλλοι είναι
άνθρωποι. Δεν είμαστε το ίδιο, είμαστε διαφορετικοί εντελώς... Δηλαδή, αυτός τι
ήθελε να κάνει; Να τιμωρήσει τον σκύλο σκοτώνοντάς το; Να εκδικηθεί ένα σκυλί;
Είναι απίστευτο! Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει σε έναν άνθρωπο που θα έχει και
κάποιο λόγο ή αφορμή... Εχουμε πολύ ενέργεια και λογικό είναι
όταν δούμε κότες να τρέχουν τις κυνηγάμε. Δεν μας έχει μάθει κανείς το
αντίθετο... Να ξέρετε ότι είναι πολύ επικίνδυνος αυτός ο άνθρωπος, για να
σκοτώσει ένα σκύλο. Στο μέλλον θα χτυπάει όχι μόνο σκυλιά, αλλά και γυναίκες
και παιδιά...»
«Ναι αλλά εμείς δεν θα πάμε μέσα σε ένα ξένο σπίτι για να
φάμε το παγωμένο καρπούζι, θα το φάμε μέσα στο δικό μας...»
«Μου λες ανοησίες.
Κοίταξε, εμείς δεν μάθαμε ούτε από το σχολείο, ούτε από τους γονείς μας, ούτε
από την σκυλίσια κοινωνία να μην τρώμε όταν δούμε φαγητό σε άλλο σπίτι. Δεν
έχουμε τους ηθικούς κανόνες των ανθρώπων, στο είπα και πριν, είμαστε διαφορετικά
όντα. Αυτό που μαθαίνουμε είναι να αγαπάμε, να σεβόμαστε, να είμαστε πιστοί και
να είμαστε ευγνώμονες. Οχι αν πρέπει να φάμε στο δικό μας χωράφι και όχι στο
διπλανό. Και στο κάτω κάτω, ακόμα κι αν το ξέραμε, πρέπει να μας χτυπήσετε ή να
μας σκοτώσετε; Εδώ εσείς βγάζετε έξω από τη φυλακή τους παιδεραστές και τους
βιαστές και σας πειράζει αν ένας σκύλος δαγκώσει έναν παππού που το χτυπάει με
τη μαγκούρα ή αν κυνηγήσει κότες; Αλλωστε όλα στα φύση είναι μια αλυσίδα. Τρώμε τα πιο αδύναμα όντα για να ζήσουμε, αλλά ποτέ δεν τα βασανίζουμε. Εσείς γιατί βασανίζετε;»
«Δεν ξέρω, ίσως διότι ο άνθρωπος είναι το πιο επικινδύνο ον... Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο, να
φοβάται ο άνθρωπος τον σκύλο, αν είναι αδέσποτο και δεν το έχει ξαναδεί;»
«Οχι, να μην φοβάται.
Απλά θα προτιμούσα να τον μυρίσω πρώτα. Μερικοί μας έχουν χτυπήσει στο
παρελθόν, για αυτό καμιά φορά δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν κάποιος θα με χαϊδέψει ή
θα με χτυπήσει. Για αυτό να με αφήσει πρώτα να τον μυρίσω, να καταλάβω ότι με
νοιάζεται και μετά να με χαϊδέψει αν
θέλει...»
«Υπάρχει η φήμη ότι τα σκυλιά μπορούν να μυρίσουν έναν
άνθρωπο που δεν αγαπάει τα ζώα ή που φοβάται. Είναι αλήθεια;»
«Ναι είναι! Μπορούμε
εύκολα να το καταλάβουμε. Για αυτό είτε γαβγίζουμε, είτε τον προσπερνάμε
αδιάφορα. Αλλά το καταλαβαίνουμε. Επίσης, καταλαβαίνουμε ποιος μας αγαπάει. Και
μόνο μυρίζοντάς του ή κοιτώντας το πρόσωπό του μπορούμε να ξέρουμε αν μας
αγαπάει...»
«Επειδή δεν θέλω να σε κουράσω άλλο, θα ήθελα να μου πεις
ποιες τροφές σε έχουν πειράξει στο παρελθόν και δεν πρέπει να τρως».
«Αν και μου αρέσουν
πάρα πολύ, τα γλυκά και γενικά ότι περιέχει ζάχαρη είναι πολύ επικίνδυνα.
Επίσης, απαγορεύεται να τρώμε ότι έχει σχέση με άμυλο, δηλαδή ψωμί και πατάτα,
καθώς και το σταφύλι που περιέχει ένα ένζυμο που μπορεί να μας σκοτώσει. Αυτά
είναι τα πιο βασικά»
«Και κάτι τελευταίο, τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους
ανθρώπους;»
«Θα ήθελα να τους
ευχαριστήσω που με αγαπούν και με φροντίζουν. Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις
φιλοζωικές και τα μέλη τους που αφιλοκερδώς και με μόνο γνώμονα την αγάπη τους
προς τα ζώα μας προσέχουν, μας κάνουν εμβόλια και βρίσκονται στο πλάι μας.
Επίσης, θα ήθελα να πω στους φιλόζωους να μην τσακώνονται μεταξύ τους. Ξέρω πως
όλοι μας αγαπούν. Αλλά βλέπω μερικές φορές να τσακώνονται και να βρίζονται και
στεναχωριέμαι. Να ξέρουν ότι όποτε τσακώνονται μεταξύ τους το νιώθω... Δεν θέλω
να τσακώνονται...»
«Σε ευχαριστώ πολύ Μπόμπι, ήσουν απίθανος»
«Και μετά με λένε εμένα...
γλείφτη!!»
