Ο Πασχάλης Τερζής "ζει" το τραγούδι αυτό, όσο λίγοι έχουν ζήσει οποιοδήποτε τραγούδι στο πέρασμα της ιστορίας. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με έναν πολύ καλό τραγουδιστή που ερμηνεύει σωστά ένα τραγούδι, αλλά για έναν πολύ καλό τραγουδιστή, ο οποίος καταθέτει και τη ψυχή του.
Η ισχύς της ελληνικής μουσικής σε όλο της το μεγαλείο, σε συνεργασία με την ανυπέρβλητη αγάπη που νιώθουμε για τη μάνα μας και τη φωνή του Τερζή μας δίνουν ως αποτέλεσμα ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια στην ιστορία του παγκόσμιου τραγουδιού!
Ξεδιπλώνεται το ανεπανάληπτο ταλέντο Πασχάλη Τερζή, την ίδια ώρα που το μπουζούκι μιλάει στις καρδιές μας, πονάει και αυτό μαζί μας και αποδεικνύει γιατί το παίζουν οι άγγελοι του παραδείσου...
Αφιερωμένο σε όλες τις μανάδες του κόσμου που μεγαλώνουν με ήθος τα παιδιά τους.
Απολαύστε το και δακρύστε ελεύθερα, γυναίκες και άνδρες, διότι όταν επιβάλλεται, κλαίνε και οι άνδρες!
(Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, Στίχοι: Νίκος Γκάτσος)
8 σχόλια:
Η μητέρα μας...
Το ιερότερο πρόσωπο στις ζωές όλων μας!
Ο φύλακας άγγελός μας, πάντα κοντά μας, στις μεγάλες χαρές και στις φουρτούνες...
Είναι το μόνο πρόσωπο που θα θυσιαστεί για χάρη μας, θα μας προσφέρει τα πάντα χωρίς να περιμένει το παραμικρό, θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για την ευτυχία μας!
Σε ευχαριστούμε Δημήτρη, που με αυτή την ανάρτηση, με αυτό το συγκλονιστικό τραγούδι και την αξεπέραστη ερμηνεία του Π. Τερζή, μας βοηθάς να τιμήσουμε -και με αυτόν τον τρόπο-, την αιώνια σχέση αγάπης και προσφοράς...
Κλάψτε περήφανα, όπως περήφανα κλαίει και το μπουζούκι...
Αφιερώστε όλοι στις μητέρες σας αυτό το τραγούδι και θα είναι σαν να της έχετε χαρίσει όλο τον κόσμο!
Μανούλα μου σ’ αγαπάω και σε ευχαριστώ που είσαι φάρος στη ζωή μου!
Μανούλα μου για εσένα αυτό το τραγούδι!
Β.
Ενα ακόμα δείγμα ότι η μουσική μας είναι ό,τι το καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο σύγχρονος νεο-ελληνικός πολιτισμός. Απίστευτα και μονάκριβηα διαμάντια. Μπράβο σε όλους τους μεγάλους δημιουργούς μας.
Μπράβο και σε σένα Δημήτρη για τις προσεγμένες και πολύ χρήσιμες αναρτήσεις σου. Τέτοια πάντα.
apisteuto tragoudi-poli dinato!
na to akous terma!
Giannis
Eιλικρινά σε ευχαριστώ από την καρδιά μου για αυτό το τραγούδι.Πρωτη φορα το άκουσα,από σένα το έμαθα.Δεν το ήξερα.Η μουσική παιδεία σου είναι ιδιαίτερη και σεν αναφερομαι μόνο για αυτό το τραγούδι αλλά και στο ότι το blog σου έχει όνομα-κληρονομια.Θα συμφωνήσω με τον πρωτο φίλο ή φιλη γιατί έκλαψα περήφανα,όπως το μπουζούκι και με τον δευτερο φιλο φίλη,ότι είναι διαμάντι τραγούδι.
Η Ελλάδα μας έχει πολλούς θησαυρούς τελικά!
δεν ξερω ποσοι ειδατε την εκπομπη. ηταν ενα αφιερωμα που εκανε η σεμινα διγενη πριν αρκετα χρονια. ο άνθρωπος που παιζει μπουζουκι εχει κινητικα προβληματα και ελεγε η μανα του πως για να παει στο σχολειο τον κουβαλουσε στην πλατη. οταν νοσηλευοταν στο νοσοκομειο της ζητησε ενα μπουζουκι κι ετσι ξεκινησε να παιζει.
αν δεν υπηρχε αυτη η μανα ηρωας αυτο το ταλεντο δεν θα ειχε βγει ποτε προς τα εξω.
ο Θεός επλασε την μανα γιατι δεν μπορει να ειναι παντου.
Επειδή αυτά που γράφετε είναι πολύ όμορφα, αν επιθυμείτε μπορείτε να γράφετε και το όνομά σας από κάτω.
kalimera file.
mou thimises afto to tragoudi pro hmerwn.
to evala sti mana mou,to afiwrwsa, prote file.dakrise,dakrisa.eipame polla.
mh xexnate tis manes sas!
se euxaristw
Alexis St.
-an se pirazei pou dn evala olokliro to epi8eto mou,as mhn valeis to sxolio mou, dn pirazei. epidi les epanw grafte to onoma sas- egw apla i8ela na sou pw euxaristw.
ΜΗΤΕΡΑ-το φυλαχτό της ζωής μας-ποσές πίκρες αντέχει και πόσα μπορεί να αντέξει...μακριά ή κοντά μας-εκδηλωτική ή αυστηρή η σκέψη της είναι προσευχή.. (μολις τώρα μου τηλεφώνησε)-ελάχιστες φορές τις εχω εκμηστηρευτεί πόσο πολύ την αγαπάω (οφείλετε στην αδυναμία που έχω στο μπάμπα ), και προσπαθώ ακόμα και στις ανησυχίες της για μένα να την ακούω ήρεμα χωρίς να αντιδρώ... υπήρχαν φορές που τα δάκρυα μου με συντρόφευαν με της μάνας...και αυτή η στιγμή δεν περιγράφεται... ο πόνος σου πόνος της... μια συγνώμη ειναί πολύ μικρή...και ειναι τοσο αντιφατική αυτή η στιγμή γιατί γνωρίζεις ήδη οτι σε συγχωρεί... μόνο η μητέρα, η Παναγιά και ο Χριστός σε αγκαλιάζουν τόσο ταπεινά και δεν σε εγκαταλείπουν ποτέ...a.g
Δημοσίευση σχολίου