ΤΟ ΠΙΟ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΣ, ΠΙΣΤΟ ΟΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΑΣ, Ο ΣΚΥΛΟΣ.

Aνιδιοτελής αγάπη και δάκρυα. Δείτε το βίντεο.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ !

Προσωπικά βγάζω το καπέλο στον γαμπρό. Η ιδέα του ήταν φοβερή. Είναι καινοτόμος. Πιστεύω πως κάθε άνδρας τον παραδέχεται και κάθε γυναίκα θα ήθελε να δεχόταν μια ανάλογη πρόταση γάμου. Γυναίκες: "Απολαύστε!" και άνδρες: "Πάρτε μάθημα απ'τον άρχοντα!"

Δείτε την ζωή αισιόδοξα. Ακόμα ένα συγκλονιστικό βίντεο.

Τέσσερα λεπτά από τον χρόνο σας για να δείτε αυτό το πολύτιμο βίντεο. Ισως μας βοηθήσει να δούμε τη ζωή μας από μια άλλη οπτική γωνία, με λιγότερη μεμψιμοιρία και περισσότερη αισιοδοξία.
(H μουσική αποτελεί σύνθεση του εξαιρετικού, Ιταλού μουσικοσυνθέτη Νίνο Ρότα για το έργο Ρομέο και Τζουλιέτα, το 1968)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΑΛΙΑ (1)...

Η Ακρόπολη με τον τσοπάνη και τα πρόβατα

Ομόνοια, Δεκαετία του 60' πριν ακόμα τοποθετήσουν τον γυάλινο δρομέα.



Βούλα. Δίπλα στην εκκλησία που διακρίνεται, βρίσκεται το Ασκληπιείο Νοσοκομείο.



Κατοχή. Τραμ. Πέραμα.



Κατοχή πάλι, κόσμος στην ουρά περιμένει για πετρέλαιο.



Οι περισσότεροι από εσάς πιθανότατα θα έχετε ακούσει σίγουρα το τραγούδι "Αποβραδίς ξεκίνησα" (σ.σ. Χατζηκυριάκειο), του Μπαγιαντέρα. Ενα από τα αυθεντικά ρεμπέτικα τραγούδια. Η πρώτη παράγραφος του τραγουδιού λέει: "Αποβραδίς ξεκίνησα για το Χατζηκυριάκειο και για τον Αγιο Νείλο". Στη φωτογραφία βλέπετε την ανηφορίτσα όπου βρίσκεται ο Αγιος Νείλος".




Ορίστε και το τραγούδι...

AΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΗ...

Η κατάσταση στην Ελλαδίτσα μας έχει γίνει πλέον ανεξέλεγκτη. Οσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο ισχυρή και νοσταλγική ακούγεται η φράση "κάποτε κοιμόμασταν με ανοιχτές τις πόρτες".
Πρόλαβα εκείνες τις όμορφες, ξέγνοιαστες και αθώες εποχές τη δεκαετία του '80 που από τα πέντε μου πήγαινα μόνος μου με τα πόδια στο σχολείο και που έπαιζα στην αλάνα μέχρι αργά το βράδυ χωρίς ούτε εγώ, ούτε οι γονείς μου να φοβούνται κάτι. Ισως να μην το ξαναζήσει η χώρα μας ποτέ, αλλά πάντα θα ζω με την ελπίδα ότι τα παιδιά μου θα παίζουν και θα ζουν ανέμελα και άφοβα...
Τα ξημερώματα της Τρίτης ένας 44χρονος συμπατριώτης μας πήγε να ζήσει την ομορφότερη στιγμή της ζωής του, την γέννηση του παιδιού του. Ηθελε να καταγράψει τις στιγμές στην βιντεοκάμερά του. Τρεις μελαψοί τύποι έβγαλαν μαχαίρι και τον δολοφόνησαν χωρίς οίκτο... Δεν ήταν η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία. Θα μπορούσα κι εγώ, θα μπορούσες κι εσύ να ήσουν στη θέση του. Ηταν απλά θέμα συγκυριών... Πριν μερικά χρόνια όμως δεν ήταν. Για να χάσεις τη ζωή σου στην Ελλάδα έπρεπε, είτε να ήσουν μπλεγμένος, είτε να προκαλέσεις. Σήμερα όμως ο καθένας μας μπορεί να δολοφονηθεί αναίτια και αυτό είναι άδικο. Είναι κρίμα. Και έτσι, η Ελλάδα μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Και όσοι αγαπάμε τον τόπο, την κοινωνία, τη ζωή και τους συνανθρώπους μας, στεναχωριούμαστε αφάνταστα για αυτή την κατάντια...
Συλλυπητήρια στη μητέρα και στα ορφανά -πλέον- παιδιά του θύματος...

H ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Το βίντεο διαρκεί μόλις 1' 50''. Μέσα σε αυτό το διάστημα ο σεναριογράφος του βίντεο κατάφερε να αποτυπώσει τη δύναμη των λέξεων...