Το 2006 οι ελληνικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί έπαιξαν περίπου 8.500 φορές το τραγούδι της Ελενας Παπαρίζου, "Ζιγκολό". Την ίδια χρονιά, σε πείσμα του καταναλωτισμού και της παγκοσμιοποίησης, ο Σταύρος Σιόλας έγραφε τους στίχους και μελοποιούσε το τραγούδι "Της Αρνης το νερό", το οποίο ερμήνευσε ο ίδιος κερδίζοντας το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Ενα εξαιρετικό τραγούδι, από τα κορυφαία των τελευταίων 10 ετών με έντονο το ελληνικό στοιχείο και την παράδοση, πλημμυρίζει από πάθος και υπερηφάνεια. Τόσο δυνατό που φέρνει και δάκρυα στα μάτια (Ο μύθος λέει πως αν πιεις νερό από την Αρνη, ξεχνάς όσους αγάπησες). Τα Μ.Μ.Ε. ελάχιστα αναφέρθηκαν σε αυτό, αν και ο τόπος μας έχει τόση ανάγκη από ποιότητα και αυθεντική Ελλάδα. Ανεβάζω αυτό το τραγούδι, είτε για να το θυμηθούμε ξανά, είτε για να το ακούσουμε για πρώτη φορά. Μπράβο στον Σταύρο Σιόλα, ο οποίος έχει γράψει και ερμηνεύσει κι άλλα πανέμορφα τραγούδια που μπορείτε να βρείτε στο youtube...
Λίγα χρόνια αργότερα, η ελληνική τηλεόραση μας έδειξε για 3 λεπτά μία από τις καλύτερες φωνές που έχουν περάσει από τα μουσικά ριάλιτυ. Ο Βασίλης Παχής ερμήνευσε εξαιρετικά το "Της Αρνης το νερό" και κέρδισε τα εύσημα της κριτικής επιτροπής για τη μοναδική του φωνή και ερμηνεία. Ωστόσο, δεν κατάφερε ούτε να προκριθεί στον τελικό, αφού αποδείχτηκε περίτρανα ότι η φωνή δεν είναι το βασικό κριτήριο για να ξεχωρίσει σήμερα ένας νέος καλλιτέχνης. Και δυστυχώς το περιστατικό αυτό, είναι μια μικρογραφία όλων των επαγγελμάτων στη σημερινή ελληνική κοινωνία. Παρακολουθείστε τα δύο βίντεο.
