To 2004 μας χάρισες μία από τις πιο συγκλονιστικές, ανεπανάληπτες και απρόσμενες στιγμές της ζωής μας. Εκανες 25 εκατομμύρια Ελληνες σε όλο τον πλανήτη να βγουν στους δρόμους από συγκίνηση και ρίγος, να τραγουδούν τον Εθνικό μας ύμνο και να ανεμίζουν την γαλανόλευκη. Είσαι μια από τις ελάχιστες αξίες που μας ενώνει όλους, όλοι μαζί κάτω από το ίδιο πρίσμα, για ένα σκοπό. Είσαι η Εθνική Ελλάδος. Κάποτε ήσουν η… Μάλτα του ποδοσφαίρου. Σήμερα συγκαταλέγεσαι ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις του βασιλιά των σπορ και όποιος καταφέρει να σε κερδίσει θα πρέπει να ματώσει μέσα στο γήπεδο. Ακόμα κι αν χάσεις σήμερα, ακόμα κι αν δεν βάλεις ούτε ένα γκολ στο Μουντιάλ, θα μας πονέσεις, θα δακρύσουμε, αλλά θα είμαστε πάντα πιστοί σε σένα, διότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις χαρές που μας έδωσες, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ πως αντιπροσωπεύεις το παιδικό όνειρο κάθε άνδρα...
Σήμερα σταματούν τα χαζά του τύπου «Είμαι Αργεντινή, πάμε μωρή Ολλανδία, έλα ρε Αγγλία ομαδάρα»… Σήμερα είμαστε όλοι Ελλαδάρα. Διότι εκπροσωπείς τη χώρα μας, την Πατρίδα μας, διότι είσαι η οικογένειά μας, διότι μας χαρίζεις ανιδιοτελώς χαρές, διότι ΕΣΥ είμαστε ΕΜΕΙΣ… Πάντα κάποιοι θα υπάρχουν που θα τα ισοπεδώνουν όλα, που θα γκρινιάζουν για το παραμικρό και που θα σε κατηγορήσουν… Αφού το κάνουν για σένα, φαντάσου τι κάνουν στην καθημερινότητά τους… Σε κοιτούν απαξιωτικά και υπεροπτικά και σε κατακρίνουν και σε επικρίνουν για το παραμικρό... Μην δίνεις όμως σημασία, ακόμη και μέσα από αυτούς βελτιώνεσαι και γίνεσαι καλύτερη... Εμείς που σ' αγαπάμε όμως, δεν θα σε προδώσουμε ποτέ... Παίξε για κάθε Ελληνα σε κάθε γωνιά του πλανήτη που απόψε θα είναι καθηλωμένος και θα αγωνιά με την ψυχή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου