Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
Ο πιο ενθουσιώδης φίλαθλος στον κόσμο
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
11:12 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
Συνάντηση με τον γορίλα μετά από 5 χρόνια
O Kwibi ο γορίλας είχε μεγαλώσει σε κέντρο άγριων ζώων της Αγγλίας υπό την προστασία του Ντάμιαν. Οταν ο γορίλας έγινε 5 χρόνων έπρεπε να ταξιδέψει στην Αφρική για να συνεχίσει τη ζωή του στο άγριο και παρθένο περιβάλλον. Λίγα χρόνια μετά, ο Ντάμιαν ταξίδεψε στην Αφρική για να συναντήσει ξανά τον αγαπημένο του φίλο, τον Kwibi. Τον ενημέρωσαν ότι μάλλον ο γορίλας δεν θα τον θυμόταν και ίσως να ήταν και επικίνδυνος... Παρακολουθείστε στο βίντεο τι συνέβη... Μου θύμισε τη συγκινητική συνάντηση του Κρίστιαν του λιονταριού με τα φιλαράκια του http://axion-esti.blogspot.gr/2008/08/most-moving-video-of-all-time.html
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:44 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
Αποθέωση της Ελλάδας από ένα Γάλλο
Με δεδομένο ότι αυτό που θα διαβάσετε γράφτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από έναν Γάλλο λογοτέχνη, τον Ζαν Ρισπέν και όχι από κάποιον Ελληνα, το κείμενο αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα και αντικειμενικότητα. Και πριν προλάβει κάποιος να αναλογιστεί "τι μας νοιάζει το παρελθόν, τώρα τι κάνουμε;" θα ήθελα να σχολιάσω πάνω σε αυτό ότι προφανώς δεν μπορεί να συγκριθεί το μεγαλείο των Ελλήνων του τότε με εμάς του σήμερα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μνημονούμε, να θαυμάζουμε και να είμαστε περήφανοι για το λαμπρό παρελθόν μας. Αλλωστε, αυτό αποτελεί και ένα στοιχείο του ανθελληνισμού που πηγάζει τα τελευταία χρόνια -προπαντώς μέσα από την Ελλάδα-, να ξεκόψουμε δηλαδή εντελώς από το παρελθόν μας, να μην το αναφέρουμε και να μην το θυμόμαστε σαν να μην αφορά την ίδια χώρα και την ιστορία μας. Ελληνες ήταν και τότε, Ελληνες και σήμερα, Ελληνες και σε 1000 χρόνια...
"Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100
μέτρα. Αδειάσετε όλα τα
μουσεία σας, απ' όλο τον κόσμο. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό απ' όλο τον
πλανήτη. Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.
Από την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας. Από τα μαθηματικά σας
(γεωμετρία, άλγεβρα…), από την φυσική σας, από τη χημεία, από την
αστρονομική σας, από την πολιτική σας, από την καθημερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε
σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε τη
γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα
αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου,
διαγράψτε τη δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε τη βαρύτητα και
φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη
τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια
ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη,
αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει
από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το
σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα
Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την
παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα
πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον
αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε…
Θα πείτε, «δεν
γίνεται».…
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση!
Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη..."
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:25 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012
Υπάρχει ανθρωπιά!
Πολύ συχνά, καθημερινά ίσως, καταφερόμαστε εναντίον των ανθρώπων για τη μιζέρια, την αχαριστία, την απανθρωπιά και την αγένειά τους, χωρίς όμως να κάνουμε την αυτοκριτική μας, αφού όλοι μας έχουμε μειονεκτήματα και άσχημες στιγμές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ανθρωπιά υπάρχει παντού, σε όλους μας, αρκεί να θέλουμε να την βγάλουμε προς τα έξω. Δείτε αυτά τα υπέροχα παραδείγματα:
Ενας κύριος χαρίζει τις παντόφλες του σε μιαν άστεγο στο Ρίο ντε Ζανέιρο.
Στο Σικάγο, Χριστιανοί εμφανίστηκαν σε γκέι παρέλαση για να ζητήσουν συγγνώμη για την ομοφοβία που κυριαρχεί στην Εκκλησία.
Ένας άνδρας πήδηξε στα παγωμένα νερά στην Μελβούρνη για να σώσει το σκυλάκι μιας κυρίας.
Ενας κύριος χαρίζει τις παντόφλες του σε μιαν άστεγο στο Ρίο ντε Ζανέιρο.
Στο Σικάγο, Χριστιανοί εμφανίστηκαν σε γκέι παρέλαση για να ζητήσουν συγγνώμη για την ομοφοβία που κυριαρχεί στην Εκκλησία.
Ιάπωνες, ηλικιωμένοι
πολίτες προσφέρθηκαν εθελοντικά να εκτεθούν σε ακτινοβολία για την
αντιμετώπιση της πυρηνικής
κρίσης στο σταθμό Φουκουσίμα, έτσι ώστε οι νέοι να είναι πιο
ασφαλείς.
Μια αθλήτρια
βοηθάει μια συναθλήτριά της να τερματίσει.
Ένας χωρικός στην
Ινδία βοηθάει γατάκια να σωθούν από την πλημμύρα.
Δύο παιδιά
συνεργάζονται για να διασώσουν ένα σκυλί.
Ένας άνδρας πήδηξε στα παγωμένα νερά στην Μελβούρνη για να σώσει το σκυλάκι μιας κυρίας.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
7:44 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012
Η ελληνική γλώσσα από την εποχή του Ομήρου
«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως και σήμερα, μιλούμε,
ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα». Γιώργος
Σεφέρης
Ποια Ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα; Γιατί μια Ομηρική λέξη μας φαίνεται δύσκολη και ακαταλαβίστικη;
Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το γνωρίζουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Για του λόγου το αληθές θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για να δούμε ότι η Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη.
Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο
άναυδος.
Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω.
Τώρα χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο
αλεξήλιο Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ.
Με
το επίρρημα τήλε στον Όμηρο
εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση,
τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια κ.τ.λ.
Λάας ή λας έλεγαν την
πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύω.
Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπεδο,
πεδινός.
Το
κρεβάτι λέγεται λέχος, εμείς
αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις γέννησε και μένει στο κρεβάτι.
Πόρο έλεγαν τη
διάβαση, το πέρασμα, σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη πορεία. Επίσης
αποκαλούμε εύπορο κάποιον που έχει χρήματα, γιατί έχει εύκολες διαβάσεις,
μπορεί δηλαδή να περάσει όπου θέλει, και άπορο αυτόν που δεν έχει πόρους,
το φτωχό.
Φρην είναι η
λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο φρενοβλαβής, ο
εξωφρενικός, ο άφρων κ.τ.λ.
Δόρπος, λεγόταν το δείπνο, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο.
Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Τώρα αυτόν που μας
έκλεψε (μας έγδυσε το σπίτι) το λέμε λωποδύτη.
Ύλη ονόμαζαν
ένα τόπο με δένδρα, εμείς λέμε υλοτόμος.
Άρουρα ήταν το χωράφι, όλοι ξέρουμε τον αρουραίο.
Τον
θυμό τον αποκαλούσαν χόλο. Από τη λέξη αυτή πήρε το όνομα της η χολή, με την
έννοια της πίκρας. Λέμε επίσης αυτός είναι χολωμένος.
Νόστος
σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα.
Η λέξη παρέμεινε ως παλινόστηση, ή νοσταλγία.
Άλγος στον Όμηρο είναι ο σωματικός πόνος, από αυτό
προέρχεται το αναλγητικό.
Το
βάρος το αποκαλούσαν άχθος, σήμερα λέμε αχθοφόρος.
Ο ρύπος, δηλαδή
η ακαθαρσία, εξακολουθεί και λέγεται έτσι - ρύπανση.
Από
τη λέξη αιδώς (ντροπή) προήλθε ο αναιδής.
Πέδη, σημαίνει δέσιμο και τώρα λέμε πέδιλο. Επίσης
χρησιμοποιούμε τη λέξη χειροπέδες.
Από
το φάος, το φως προέρχεται η φράση φαεινές ιδέες.
Άγχω, σημαίνει σφίγγω το λαιμό, σήμερα λέμε αγχόνη.
Επίσης άγχος είναι η αγωνία από κάποιο σφίξιμο, ή από πίεση.
Βρύχια στον Όμηρο είναι τα βαθιά νερά, εξ ου και τo
υποβρύχιο.
Φερνή έλεγαν την
προίκα. Από εκεί επικράτησε την καλά προικισμένη να τη λέμε «πολύφερνη
νύφη».
Το
γεύμα στο οποίο ο κάθε παρευρισκόμενος έφερνε μαζί του το φαγητό του
λεγόταν έρανος. Η λέξη παρέμεινε, με τη διαφορά ότι σήμερα δεν
συνεισφέρουμε φαγητό, αλλά χρήματα.
Υπάρχουν
λέξεις, από τα χρόνια του Ομήρου, που ενώ η πρώτη τους μορφή μεταβλήθηκε - η χειρ έγινε χέρι, το ύδωρ νερό, η ναυς έγινε πλοίο, στη σύνθεση
διατηρήθηκε η πρώτη μορφή της λέξεως.
Από τη λέξη χειρ έχουμε: χειρουργός, χειριστής, χειροτονία, χειραφέτηση, χειρονομία, χειροδικώ κ.τ.λ.
Από το ύδωρ έχουμε τις λέξεις: ύδρευση υδραγωγείο, υδραυλικός, υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ.
Από τη λέξη ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ.
Από τη λέξη χειρ έχουμε: χειρουργός, χειριστής, χειροτονία, χειραφέτηση, χειρονομία, χειροδικώ κ.τ.λ.
Από το ύδωρ έχουμε τις λέξεις: ύδρευση υδραγωγείο, υδραυλικός, υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ.
Από τη λέξη ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ.
Σύμφωνα
με τα προαναφερθέντα παραδείγματα προκύπτει ότι: Δεν υπάρχουν αρχαίες και
νέες Ελληνικές λέξεις, αλλά μόνο
Ελληνικές.
Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρετη χρονικά.
Από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα προστέθηκαν στην Ελληνική γλώσσα μόνο ελάχιστες λέξεις.
Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίησης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο Όμηρος αλλά προϋπήρχε πολλές χιλιετηρίδες πριν από αυτόν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρετη χρονικά.
Από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα προστέθηκαν στην Ελληνική γλώσσα μόνο ελάχιστες λέξεις.
Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίησης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο Όμηρος αλλά προϋπήρχε πολλές χιλιετηρίδες πριν από αυτόν.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
11:12 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
Ρατσισμός είναι...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΣ
ΑΚΡΙΤΙΚΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ
600.000 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΕΣΥ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ 2.000.000 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΘΙΞΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΡΑΤΣΙΣΤΗ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΟΥ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΡΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΣΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΗ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ 5.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΝΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΡΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΣΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΗ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ 5.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΝΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ
ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΦΑΓΗ !
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΥΤΟ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΥΤΟ
ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ PIZZA BOY...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΥΨΩΣΕΙΣ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΥΨΩΣΕΙΣ
ΤΗΝ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΨΗΛΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗΣ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΜΑΧΑΙΡΟΠΗΡΟΥΝΑ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΟΤΙ ΑΣ ΨΟΦΗΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΜΑΧΑΙΡΟΠΗΡΟΥΝΑ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΟΤΙ ΑΣ ΨΟΦΗΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
ΔΙΟΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Η ΝΙΓΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΩΣΗ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΦΟΡΟ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΟΤΙ "ΑΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΚΑΝΑ ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΛΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ" ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΗ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΘΕΩΡΟΥΝ ΧΟΝΤΡΟΥΛΑ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ AIDS ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΟΤΙ "ΑΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΚΑΝΑ ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΛΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ" ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΗ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΘΕΩΡΟΥΝ ΧΟΝΤΡΟΥΛΑ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ AIDS ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ
ΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 5 ΜΕΤΡΩΝ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΣΗ ΤΙ ΛΕΝΕ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΑΘΕΟΣ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΤΙΣ ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΖΑΜΙΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΑΝΩΤΕΡΟ ΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΑΝΩΤΕΡΟ ΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ...
ΤΕΛΟΣ
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:38 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
Το μεγαλειώδες τέλος ενός ταυρομάχου
Αυτή
η εκπληκτική φωτογραφία σήμανε το τέλος της καριέρας του ταυρομάχου
Αλβάρο Μουνέρα.
Ο Μουνέρα ξέσπασε σε κλάματα στη μέση της ταυρομαχίας,
όταν συνειδητοποίησε, πως εξανάγκαζε ένα -κατά τα άλλα- ευγενικό ζώο, να
πολεμήσει για τη ζωή του. Ο ίδιος πλέον τάσσεται δημόσια ενάντια στις
ταυρομαχίες. Ο Μουνέρα, αργότερα δήλωσε για τη στιγμή εκείνη:
"...Και
ξαφνικά, έστρεψα το βλέμμα μου προς τον ταύρο. Είχε στα μάτια του μια αθωότητα, που βλέπεις σε κάθε ζώο, και με
κοίταξε με αυτή, σα να με ικέτευε να σταματήσουμε. Ήταν, μια κραυγή
απόγνωσης για δικαιοσύνη που διαπέρασε όλο μου το είναι. Το περιγράφω σα
μια ανθρώπινη προσευχή, καθώς όταν κάποιος εξομολογείται, ελπίζει ότι
θα συγχωρεθεί. Ένιωσα, σαν το χειρότερο πλάσμα πάνω στη Γη."
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:43 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012
Ισπανικό τραγούδι με λέξεις ελληνικής προέλευσης!
Σε πείσμα του ανθελληνικού κύματος εκτός και... εντός Ελλάδας, ένας υπέροχος φιλέλληνας, Αργεντινός λογοτέχνης - μουσικός, ο Nτανιέλ Αρμάντο έγραψε και μελοποίησε ένα τραγούδι στα ισπανικά με λέξεις που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα (εκτός του ρεφραίν). Στην ουσία το ισπανικό αυτό τραγούδι είναι γραμμένο στα ελληνικά! Το βίντεο κλιπ γυρίστηκε στα μονοπάτια της Αθήνας και συμμετέχει η Ελλη Πασπαλά. Το μουσικό γκρουπ ονομάζεται Apurimac (Υ.Γ. Θυμάστε ένα τραγούδι με λάτιν ρυθμούς του Χ. Κατσιμίχα "Το λουλούδι του δάσους" ; Το τραγουδούσε το 1997 με τους Αpurimac).
Mi último tango en Atenas
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.
Mi último tango en Atenas
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:46 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Κυριακή 29 Ιουλίου 2012
Ο μαραθώνιος της ζωής τους (true story)
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
4:34 μ.μ.
4
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Σάββατο 28 Ιουλίου 2012
Κυριακή 22 Ιουλίου 2012
Robin Williams feals the greek magic
" ...Πήγα για διακοπές στην Ελλάδα με ένα σκάφος και γυρίσαμε όλα τα νησιά με ένα σκάφος. Αντικρίζοντάς τα λες: «Δεν το πιστεύω ότι εδώ εξιστορούνται όλα όσα διαβάζουμε στην ελληνική μυθολογία». Η Ελληνική Ιστορία είναι κάτι στο οποίο οφείλει να υποκλίνεται όλη η ανθρωπότητα. Μπορεί η οικονομία σας να πηγαίνει κατά διαόλου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είστε ανίσχυροι. Τα οικονομικά δεδομένα διαρκώς αλλάζουν σε Ευρώπη και Αμερική για όλους. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η κληρονομιά, η ταυτότητά σας. Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναι εκεί για να υπενθυμίζει ότι η πρόοδος και η ακμή μπορεί να επιστρέψουν. Εγώ τώρα στην Αγγλία, για παράδειγμα, δεν πήγα πουθενά. Ηρθα για την προώθηση της ταινίας και θα φύγω. Τι να δω, το παλάτι του Μπάκιγχαμ; Δεν με νοιάζει. Οπως κι αν πάω στη Γερμανία, δεν με ενδιαφέρει το Τείχος του Βερολίνου, το οποίο δεν αποτελεί σύμβολο ευημερίας αλλά το αντίθετο. Ωστόσο τη Δήλο, τον Παρθενώνα και τις Μυκήνες δεν μπορείς να τα αγνοήσεις!" δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» ο διάσημος ηθοποιός, Robin Williams !
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:09 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012
O καλύτερος σκύλος - φύλακας στον κόσμο
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:18 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Κυριακή 17 Ιουνίου 2012
Η δύναμη της ελληνικής γλώσσας
Αφιερωμένο, εξαιρετικά στους συμπατριώτες μας ξενομανείς, που θέλουν να αφανίσουν την Ελληνική γλώσσα και σε όλους όσοι βαριούνται να χρησιμοποιήσουν τα ελληνικά και χρησιμοποιούν greeklish.. Το παρακάτω άρθρο είχε δημοσιεύτηκε στα... αγγλικά σε βρετανικό περιοδικό τέχνης. Αξίζει το κόπο να το διαβάσεις και θα διακρίνεις τη δύναμη της ελληνικής γλώσσας.
"The genesis of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.
The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Even through the theaters were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism."
"The genesis of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.
The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Even through the theaters were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism."
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
6:33 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012
O αθλητισμός στο αποκορύφωμά του
...διότι στον αθλητισμό πρέπει να κερδίζουν όλοι! Ολοι να χαίρονται και όλοι να κερδίζουν...
Στους σχολικούς αγώνες του Οχάιο στις ΗΠΑ, στο αγώνισμα των 3.200 μέτρων γυναικών, μία αθλήτρια ήταν έτοιμη να καταρρεύσει λιγο πριν τον τερματισμό... Ωστόσο, τα κατάφερε με μια πολύτιμη και συγκινητική βοήθεια. Οταν οι γυναίκες μας μαθαίνουν...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:43 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Σάββατο 2 Ιουνίου 2012
The story of Lady d' Arbanville
Το 1970 ο Κατ Στίβενς (γεννημένος το 1948 ως Στέφανος Δημήτρης Γεωργίου από Ελληνοκύπριο πατέρα) έγραψε αυτό το υπέροχο τραγούδι για την Patti d' Arbanville. Eίχαν σχέση για περίπου ένα χρόνο, αλλά εκείνη ήθελε να δώσει περισσότερο βάρος στην καριέρα της ως μοντέλο και αποφάσισε να φύγει για ένα χρονικό διάστημα και να αφήσει το Λονδίνο για την Νέα Υόρκη. Ετσι, ο Κατ Στίβενς της αφιέρωσε αυτό το τραγούδι περιγράφοντας τα συναισθήματά του μετά την απομάκρυνσή της. Η ίδια, μόλις άκουσε το τραγούδι είπε: "Είναι πολύ λυπητερό τραγούδι. Οταν έγραψε τον στίχο "Lady D'Arbanville, why do you sleep so still" ήταν σαν να έχω πεθάνει για εκείνον, τόσο πολύ στεναχωρήθηκε. Εντάξει, μπορεί να πήγα στη Νέα Υόρκη, αλλά δεν ήταν το τέλος του κόσμου... Οταν όμως άκουσα το τραγούδι έκλαψα πολύ, διότι τότε κατάλαβα ότι είχαμε χωρίσει για πάντα..."
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:23 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 28 Μαΐου 2012
Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
Σε ποια γλώσσα έγραφε ο Νεύτωνας;
Το πανεπιστήμιο Κέμπριτζ, όπου δίδασκε ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων, επιτρέπει πλέον για πρώτη φορά τη διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα. Μεταξύ αυτών βρίσκεται η πρωτότυπη τυπωμένη έκδοση του αριστουργήματός του «Principia Mathematica» (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας), μαζί με τις εμβόλιμες σχετικές χειρόγραφες σημειώσεις και απαντητικά σχόλια στους επικριτές του, που ο ίδιος είχε κάνει πάνω στο δικό του...αντίτυπο.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», περισσότερες από 4.000 σελίδες, δηλαδή περίπου το ένα πέμπτο του αρχείου του Νεύτωνα, που διατηρεί το φημισμένο πανεπιστήμιο, έχουν ψηφιοποιηθεί και είναι προσβάσιμα online στο πλαίσιο ενός προγράμματος, το οποίο θα δώσει στο ευρύ κοινό πρόσβαση στο έργο και άλλων «κολοσσών» της επιστήμης, όπως ο Δαρβίνος.
Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος για την ψηφιοποίηση στη βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ, Γκραντ Γιανγκ, τα χειρόγραφα του Νεύτωνα αποκαλύπτουν τον τρόπο που σκεπτόταν και σταδιακά προχωρούσε στις σημαντικές ανακαλύψεις του, που σφράγισαν τη σύγχρονη επιστήμη.
Για ρίξτε όμως και μια ματιά και το σημειωματάριό του. Αναγνωρίζετε τη γλώσσα που χρησιμοποιούσε;
http://cudl.lib.cam.ac.uk/view/MS-ADD-03996/9
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:32 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 18 Μαΐου 2012
Μια μοναδική διαφήμιση γεμάτη δράση
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:51 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
Σκύλος έσωσε και μεγαλώνει γατάκια
Ο Σκαμπ άκουσε νιαουρίσματα δίπλα σε ένα κάδο σκουπιδιών και βρήκε αυτά τα χαριτωμένα νεογέννητα γατάκια. Τα πήρε ένα - ένα, τα έσωσε και τα μεγάλωσε...
(by Elia)
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:26 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 19 Απριλίου 2012
Ο Δημήτρης Μητροπάνος θα ζει για πάντα
Η καλή λαϊκή ελληνική μουσική αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του πολιτισμού μας και ο Δημήτρης Μητροπάνος εκπροσωπούσε επάξια και στο μέγιστο βαθμό την αυθεντική λαϊκή μουσική του τόπου μας. Ετσι, με το θάνατό του γίναμε πιο φτωχοί πολιτισμικά...
Ο Δημήτρης Μητροπάνος αποτελούσε μαζί με τους Γρηγόρη Μπιθικώτση και Στέλιο Καζαντζίδη την κορυφαία ίσως τριάδα λαϊκών φωνών όλων των εποχών της Πατρίδας μας και εκατομμύρια συμπατριώτες μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη δάκρυσαν με την απώλειά του. Τα τραγούδια του Μητροπάνου έφερναν πιο κοντά τους Ελληνες της διασποράς με τη χώρα μας.
Ισως είναι ο μοναδικός Ελληνας τραγουδιστής που αγαπήθηκε από όλους και ακόμη και άνθρωποι που δεν συμπαθούσαν το λαϊκό τραγούδι κάποτε σιγοτραγούδησαν κάποιο τραγούδι του και όλοι παραδέχονταν την αξία του. Ο Μητροπάνος είναι μία από τις προσωπικότητες της Ελλάδας που μας κάνουν να είμαστε περήφανοι ως Ελληνες και θα ζει πάντα μέσα στις καρδιές μας με τα τραγούδια του... Οι άγγελοι θα χορεύουν στον Παράδεισο τις ζεμπεκιές του.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:18 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 11 Απριλίου 2012
H καλύτερη διαφήμιση της χρονιάς
Αξίζει να το δείτε ολόκληρο! Ψηφίστηκε η καλύτερη διαφήμιση της χρονιάς σε όλη την Ευρώπη. Διότι, αγαπητοί φίλοι, οι ασθένειες δεν γιατρεύονται απλά με φάρμακα...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:31 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 2 Απριλίου 2012
15 λεπτά αγαλλίασης και περηφάνιας
Όταν ο Θεός μοίραζε στις χώρες τη γη τους, η Ελλάδα νόμιζε πως ο Θεός την είχε ξεχάσει και τότε του είπε: ''Θεέ μου εμένα δεν μου έδωσες γη''. Εκείνος τότε απάντησε: ''Εσένα θα σου δώσω λίγο από τον παράδεισο...''
Ποτέ ξανά και πουθενά στο κόσμο δεν μπορεί κάποιος να βρει τόσα πολλά σε μία μικρή χώρα... Ιστορία, πολιτισμό, θάλασσα, υπέροχο κλίμα, νησιά, όρη, μουσική, χοροί, πεδιάδες, χιόνι, ήλιος, λίμνες, φαγητό, αμμουδιές, βότσαλα... Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει κι ας προσπαθούμε συνεχώς να την σκοτώνουμε...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:58 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Σπάνιο βίντεο με διάσωση 30 δελφινιών
Moναδικό βίντεο με τη διάσωση 30 περίπου δελφινιών τα οποία βγήκαν για άγνωστο λόγο στη στεριά. Συνέβη στη Βραζιλία στις 5 Μαρτίου 2012.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:29 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
Cat and dolphins playing
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:17 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012
Ο άνθρωπος, το τελειότερο ον
Εχω υμνήσει πολλές φορές μέσα από το μπλογκ τα τετράποδα φιλαράκια μας, τα οποία μας κάνουν να δακρύζουμε από γέλιο, χαρά και συγκίνηση. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το τελειότερο ον στο σύμπαν, τον άνθρωπο και τις ατελείωτες δυνατότητές του, τον οποίο όμως έχουμε παραμελήσει και υποτιμήσει εξαιτίας της ζηλοφθονίας και κακεντρέχιας που τον διακατέχει. Παρακολουθήστε στο βίντεο μερικές μαγικές στιγμές που έχουν πραγματοποιήσει άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:07 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012
«Μονόκερoς από Πορσελάνη»
Ο Βρετανός σκηνοθέτης σερ Ρίντλεϋ Σκωτ ξεκίνησε έναν παγκόσμιο κινηματογραφικό διαγωνισμό για επίδοξους σκηνοθέτες, με τίτλο, «Πείτε το με το δικό σας τρόπο». Υπήρξαν πάνω από 600 συμμετοχές. Η ταινία δεν επιτρεπόταν να διαρκεί πάνω από τρία λεπτά, να περιέχει μόνο μέχρι έξι γραμμές αφήγηση και να αποτελεί μια ολοκληρωμένη ιστορία. Πρώτευσε το «Μονόκερoς από Πορσελάνη» σε σκηνοθεσία του Αμερικανού Κήγκαν Γουίλκοξ. Είναι η ιστορία της ζωής δύο ανθρώπων, που αν και τελείως αντίθετη παραμένει πάρα πολύ όμοια - όλα ειπωμένα σε λιγότερο από 3 λεπτά. Δείτε το γιατί ήρθε πρώτη:
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:18 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012
Φωτογραφίες από την Ελλάδα όπως ήταν παλιά
Δείτε 40 πανέμορφες και σπάνιες φωτογραφίες της Ελλάδας από το 1903 έως και το 1928. Τις φωτογραφίες έβγαλε ο φιλέλληνας Γαλλοελβετός φωτογράφος, Φρεντ Μπουασονά (Γενεύη, 1858 - 1946). Το 1910 Μπουασονά έγραψε για τους Ελληνες: «Αυτός ο λαός, τόσο στις ακτές όσο και στο εσωτερικό της χώρας, ο ψαράς της Αίγινας, ο γεωργός της Αργολίδας, ο βοσκός του Χελμού ή του Παρνασσού, όλος αυτός ο λαός έχει τόσο σπινθηροβόλο πνεύμα, τόση καλοσύνη, τόσο πάθος για την ελευθερία, μια τέτοια λατρεία για το παρελθόν του, μια τέτοια προσήλωση στις αρχαίες συνήθειες...»
Κρήτη 1911
Δρόμος Ιωαννίνων - Πρέβεζας 1913
Ιωάννινα παζάρι 1914
Δείτε εδώ και τις υπόλοιπες φωτογραφίες
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:09 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ορισμένοι προδότες Ελληνες πολιτικοί ψήφισαν το Μνημόνι, και μερικοί απελπισμένοι συμπολίτες μας φτάνουν στο σημείο να υποστηρίζουν τη χρεοκοπία της Πατρίδα μας. Οι μεγάλες δυνάμεις, οι ηγέτες των ισχυρών οικονομικά χωρών και οι πιστωτές μας, καθώς και τα πιόνια τους, οι συμπατριώτες πολιτικοί, μάς έδωσαν δύο επιλογές ή χρεοκοπία ή μνημόνιο. Διότι κανείς τους δεν πρότεινε κάτι άλλο, ανίκανα και τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν πρότειναν ποτέ μια λύση για να φύγει η Ελλάδα μας από την κρίση. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, όπως και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και αργότερα, της ελληνικής στρατιωτικής χούντας, ο μεγαλύτερος και σπουδαιότερος εν ζωή Ελληνας, με την μεγαλύτερη προσφορά στην Πατρίδα μας από κάθε άλλον συμπατριώτη μας, ο Μίκης Θεοδωράκης, μάς αναφέρει όλη την αλήθεια για ότι συνέβη στην Ελλάδα μας από το 1975 μέχρι σήμερα και επίσης ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ λύσεις για τη διάσωση της χώρας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Εγραψε το κείμενο που ακολουθεί, λίγες ώρες πριν παρατάξει τα στήθη του μπροστά στα ΜΑΤ και στα δακρυγόνα τους σε ηλικία 87 χρόνων διαμαρτυρόμενος για τη σημερινή χούντα του ΔΝΤ, των ξένων δυνάμεων και την ανικανότητα και ανθελληνισμό των πολιτικών μας. Το κείμενο είναι μεγάλο, αλλά αξίζει να το διαβάσετε από την αρχή μέχρι το τέλος. Οσοι ενδιαφέρεστε για την αλήθεια του τόπου μας, διαβάστε το. Επίσης, όσοι επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για το βίο και τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, διαβάστε τη δίτομη αυτοβιογραφία του, "ΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙ". Διότι όλοι μας γνωρίζουμε μόνο το 1% των έργων και συμφωνιών του Μίκη και άλλο τόσο των αγώνων που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια για τη Ελλάδα μας. Ευχαριστούμε το Θεό που ο Μίκης Θεοδωράκης είναι Ελληνας.
"Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία. Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού. Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη. Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του. Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος). Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολλαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το ...2010! Ο κ. Γιούνγκερ εδήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανία και Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών!
Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους. Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση. Σ' αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%. Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο. Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρως Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ.. Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών). Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.
Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ' αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν. λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο. Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγιεο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ. Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις. Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο. Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ' ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών. Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας. Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ... Τη φορά αυτή με γραβάτα... Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944. Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτ κατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες. Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής. Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης. Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλλίτερη ίσως απόδειξη γι' αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική. Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ - Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές. Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα.
Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι «έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ; Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία... Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση. Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν.
Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός. Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον. Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία. Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ. Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν. Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ. Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα. Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος. "
Αθήνα, 12.2.2012 Μίκης Θεοδωράκης
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:56 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Ολη η αλήθεια σε μια φωτογραφία
Σε μια φωτογραφία αποτυπώνεται η ανιδιοτελής αφοσίωση, η παρηγοριά, ηρεμία, ευτυχία, ευγνωμοσύνη, αγάπη, εμπιστοσύνη, φιλία... Διότι ο σκύλος δεν δίνει βάρος στη οικονομική ισχύ ενός ανθρώπου, ούτε στη δουλειά του, ούτε στη ηλικία του, ούτε στο χρώμα του. Ο σκύλος αγαπάει το παιδί επειδή απλά είναι ο ανθρωπός του και το παιδί ξέρει ότι ο σκύλος δεν θα τον προδώσει ποτέ...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:37 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012
Συνέντευξη με ένα αδέσποτο σκύλο, τον Μπόμπι
Αγαπώ όλα τα ζώα, αλλά έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα σκυλιά και
στα δελφίνια. Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει επειδή είναι πολύ γλυκά, τρυφερά και
σίγουρα πιο έξυπνα από εμένα ή αν συμβαίνει για κάποιο άλλο λόγο. Δελφίνι είδα
τελευταία φορά στις Σποράδες, άρα ήταν λίγο δύσκολο να βρω στην Αθήνα. Ετσι,
πήρα συνέντευξη από ένα αδέσποτο σκύλο, τον Μπόμπι. Εστω κι αν ένας μόνο
άνθρωπος αγαπήσει τα ζώα διαβάζοντας τη συνέντευξη αυτή, θα νιώσω μεγάλη χαρά
διότι θα ξέρω πως έγινε καλύτερος άνθρωπος αγαπώντας τα...
Ο Μπόμπι συχνάζει στην κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης,
είναι λίγο μεγάλος σε ηλικία και δεν έχει την ελαστικότητα και τον ενθουσιασμό
που είχε στα νιάτα του. Ομως παραμένει ευγενικός, ήρεμος και καλός και είχε
πολλά να μου πει, αφού έχει δει και ζήσει τα πάντα. Μου έκανε εντύπωση ότι
μιλούσε με καλά λόγια για τους ανθρώπους. Αγαπητοί μου φίλοι σας παρουσιάζω τον
Μπόμπι.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Ανδρικόπουλο (μετάφραση έκανε ο Γκλεν)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ: «Γεια
σου φίλε!»
ΜΠΟΜΠΙ: «Γεια, καλή χρονιά»
«Επίσης! Υγεία να έχεις, όλα τα άλλα θα έρθουν!»
«Ποια άλλα ρε φίλε,
δεν μου έχουν μείνει πλέον και πολλά χρόνια...»
«Δεν πρέπει να έχεις παράπονο, είσαι από τους
προνομιακούς. Δεν είσαι κλεισμένος μέσα σε κάποιο σπίτι, δεν σε τραβούν από ένα
λουρί, κάνεις την ανάγκη σου όποτε θέλεις, κοιμάσαι όπου θες και έχει μάθει
ακόμα και να περνάς το δρόμο μόνος σου!»
«Δεν στα έχουν πει
καλά, δεν είναι τόσο απλά. Το πρωί που γίνεται πανικός από αυτοκίνητα η ζωή μου
κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να έχω αποκτήσει εμπειρία, αλλά αν κάποιος
τρέχει με το αμάξι, δεν προλαβαίνει να σταματήσει, ούτε εγώ να περάσω απέναντι. Ηδη με
έχουν πατήσει δυο φορές... Από θαύμα γλίτωσα. Επίσης, τους χειμώνες
παγώνω τα βράδια. Οταν βρέχει, γίνομαι μούσκεμα και τρέμω από το κρύο. Ασε που
και φόλα έχω φάει και ευτυχώς με γλίτωσαν στο... τσακ μερικές κυρίες».
«Ποια είναι η άποψή σου για τους ανθρώπους;»
«Τους αγαπώ πολύ. Με
προσέχουν, μου μιλούν, με χαϊδεύουν, με ταΐζουν. Δεν είναι όλοι καλοί, αλλά
ακόμα και οι κακοί, εκείνοι που με χτυπούν και με φτύνουν, αν μια μέρα μου
ζητήσουν συγγνώμη, εγώ θα τους συγχωρέσω και θα τους κουνήσω την ουρά».
«Δυστυχώς όμως ακούω καθημερινά περιπτώσεις που σας
κακομεταχειρίζονται».
«Κι εγώ ακούω και
βλέπω και τα ζω. Και μου τα έχει πει και ο πατέρας μου ο Τζακ και ο παππούς μου
ο Τάκης. Αλλά σήμερα τα πράγματα είναι καλύτερα για εμάς. Οι άνθρωποι έχουν
γίνει πιο ευαισθητοποιημένοι με τα ζώα και μας προσέχουν περισσότερο. Ο παππούς
μού έλεγε ότι παλιά δεν υπήρχαν φιλοζωικές, οι εφημερίδες δεν αφιέρωναν ούτε
στήλη για τα ζώα και οι τηλεοράσεις δεν ανέφεραν ποτέ τίποτα. Σήμερα υπάρχουν
εκπομπές στα κανάλια, υπάρχει ακόμα και κανάλι αφιερωμένο αποκλειστικά στα ζώα,
το Αnimal Channel, οι εφημερίδες αφιερώνουν σελίδες, ενώ στο ίντερνετ και
στο facebook υπάρχουν συνεχώς αναρτήσεις,
βίντεο και φωτογραφίες αφιερωμένες στα ζώα. Παλιά δεν υπήρχε καν ίντερνετ. Και
τα νέα παιδιά αρχίζουν να αγαπούν τα ζώα και αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως το
συντριπτικό ποσοστό των παιδιών όλων αυτών των φιλόζωων γονιών θα είναι
φιλόζωοι. Για αυτό λέω, δεν παραπονιέμαι. Είμαι τυχερός που δεν ζω στην εποχή
του μπαμπά μου και του παππού μου».
«Καλά σε λίγο θα μου πεις, ότι ζεις σε έναν παραδεισένιο
κόσμο».
«Μα, δεν άκουγες αυτά
που σου είπα πριν; Αντιμετωπίζουμε πολλές δυσκολίες, απλά σήμερα τα πράγματα είναι
καλύτερα από ότι ήταν παλαιότερα. Ομως θα πρέπει ακόμα να περάσουν αρκετές γενεές για να φτάσει στο
σημείο όλη η ανθρώπινη κοινωνία να μας σέβεται. Δεν λέω να μας αγαπάει ή να μας
χαϊδεύει, απλά να μας σέβεται. Να μην μας χτυπάνε, να μην μας φοβούνται, να μην
μας σερβίρουν δηλητήριο.»
«Μερικοί λένε: «Μα καλά εδώ οι άνθρωποι πεινάνε και εσείς
ασχολείστε με τα ζώα;»
«Ετσι λένε; Είναι ότι
πιο βλακεία έχω ακούσει. Πώς μπορείς να νοιαστείς για τον άνθρωπο αν δεν αγαπάς
ένα ζώο που σε κοιτάει στα μάτια, που είναι απροστάτευτο και αθώο; Δηλαδή αν
δουν ένα ζώο να πεθαίνει, δεν θα το βοηθήσουν; Και υποτίθεται ότι νοιάζονται
για τον άνθρωπο; Είναι παράλογο! Και να σου πω και κάτι άλλο; Μια υγιή κοινωνία
ξεκινάει από την αγάπη και το σεβασμό της προς τα ζώα. Πώς μπορεί μια ανθρώπινη
κοινωνία να είναι υγιής και ηθική αν αδιαφορεί για τα ζώα και το περιβάλλον;
Είναι κακοί και υποκριτές όσοι το λένε αυτό...»
«Μερικοί σας κατηγορούν ότι τους δαγκώνετε...»
«Από την ημέρα που γεννιέται
ένας σκύλος -οποιασδήποτε ράτσας- δεν θέλει και δεν πρόκειται να δαγκώσει έναν
άνθρωπο. Αγαπούμε τον άνθρωπο εκ γενετής. Θα δαγκώσουμε μόνο σε τρεις
εξαιρέσεις: α) αν μας εκπαιδεύσουν να το κάνουμε, β) αν μας χτυπούν ή μας
πετούν πέτρες ή μας χτυπούν με ξύλα, εμείς για να προστατευθούμε θα δαγκώσουμε
και γ) καμιά φορά αν τρώμε και βάλετε το χέρι σας μέσα στο πιάτο μας... ε, εκεί
τα θέλει ο κώλ...ς σας!
«Πριν μερικές ημέρες κάποιος σκότωσε με βαριοπούλα ένα
σκύλο επειδή λέει ότι του κυνηγούσε τις κότες»
«Τι είναι βαριοπούλα;»
«Είναι ένα μακρύ και βαρύ σίδερο, ένα σφυρί».
«Οταν εμείς βλέπουμε
μια κότα, είναι όπως όταν εσείς βλέπετε ένα παγωμένο καρπούζι μέσα στο
κατακαλόκαιρο. Δεν θα πάτε εκεί να το... περιεργαστείτε; Είμαστε σκυλιά, άλλοι είναι γάτες, άλλοι είναι
άνθρωποι. Δεν είμαστε το ίδιο, είμαστε διαφορετικοί εντελώς... Δηλαδή, αυτός τι
ήθελε να κάνει; Να τιμωρήσει τον σκύλο σκοτώνοντάς το; Να εκδικηθεί ένα σκυλί;
Είναι απίστευτο! Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει σε έναν άνθρωπο που θα έχει και
κάποιο λόγο ή αφορμή... Εχουμε πολύ ενέργεια και λογικό είναι
όταν δούμε κότες να τρέχουν τις κυνηγάμε. Δεν μας έχει μάθει κανείς το
αντίθετο... Να ξέρετε ότι είναι πολύ επικίνδυνος αυτός ο άνθρωπος, για να
σκοτώσει ένα σκύλο. Στο μέλλον θα χτυπάει όχι μόνο σκυλιά, αλλά και γυναίκες
και παιδιά...»
«Ναι αλλά εμείς δεν θα πάμε μέσα σε ένα ξένο σπίτι για να
φάμε το παγωμένο καρπούζι, θα το φάμε μέσα στο δικό μας...»
«Μου λες ανοησίες.
Κοίταξε, εμείς δεν μάθαμε ούτε από το σχολείο, ούτε από τους γονείς μας, ούτε
από την σκυλίσια κοινωνία να μην τρώμε όταν δούμε φαγητό σε άλλο σπίτι. Δεν
έχουμε τους ηθικούς κανόνες των ανθρώπων, στο είπα και πριν, είμαστε διαφορετικά
όντα. Αυτό που μαθαίνουμε είναι να αγαπάμε, να σεβόμαστε, να είμαστε πιστοί και
να είμαστε ευγνώμονες. Οχι αν πρέπει να φάμε στο δικό μας χωράφι και όχι στο
διπλανό. Και στο κάτω κάτω, ακόμα κι αν το ξέραμε, πρέπει να μας χτυπήσετε ή να
μας σκοτώσετε; Εδώ εσείς βγάζετε έξω από τη φυλακή τους παιδεραστές και τους
βιαστές και σας πειράζει αν ένας σκύλος δαγκώσει έναν παππού που το χτυπάει με
τη μαγκούρα ή αν κυνηγήσει κότες; Αλλωστε όλα στα φύση είναι μια αλυσίδα. Τρώμε τα πιο αδύναμα όντα για να ζήσουμε, αλλά ποτέ δεν τα βασανίζουμε. Εσείς γιατί βασανίζετε;»
«Δεν ξέρω, ίσως διότι ο άνθρωπος είναι το πιο επικινδύνο ον... Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο, να
φοβάται ο άνθρωπος τον σκύλο, αν είναι αδέσποτο και δεν το έχει ξαναδεί;»
«Οχι, να μην φοβάται.
Απλά θα προτιμούσα να τον μυρίσω πρώτα. Μερικοί μας έχουν χτυπήσει στο
παρελθόν, για αυτό καμιά φορά δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν κάποιος θα με χαϊδέψει ή
θα με χτυπήσει. Για αυτό να με αφήσει πρώτα να τον μυρίσω, να καταλάβω ότι με
νοιάζεται και μετά να με χαϊδέψει αν
θέλει...»
«Υπάρχει η φήμη ότι τα σκυλιά μπορούν να μυρίσουν έναν
άνθρωπο που δεν αγαπάει τα ζώα ή που φοβάται. Είναι αλήθεια;»
«Ναι είναι! Μπορούμε
εύκολα να το καταλάβουμε. Για αυτό είτε γαβγίζουμε, είτε τον προσπερνάμε
αδιάφορα. Αλλά το καταλαβαίνουμε. Επίσης, καταλαβαίνουμε ποιος μας αγαπάει. Και
μόνο μυρίζοντάς του ή κοιτώντας το πρόσωπό του μπορούμε να ξέρουμε αν μας
αγαπάει...»
«Επειδή δεν θέλω να σε κουράσω άλλο, θα ήθελα να μου πεις
ποιες τροφές σε έχουν πειράξει στο παρελθόν και δεν πρέπει να τρως».
«Αν και μου αρέσουν
πάρα πολύ, τα γλυκά και γενικά ότι περιέχει ζάχαρη είναι πολύ επικίνδυνα.
Επίσης, απαγορεύεται να τρώμε ότι έχει σχέση με άμυλο, δηλαδή ψωμί και πατάτα,
καθώς και το σταφύλι που περιέχει ένα ένζυμο που μπορεί να μας σκοτώσει. Αυτά
είναι τα πιο βασικά»
«Και κάτι τελευταίο, τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους
ανθρώπους;»
«Θα ήθελα να τους
ευχαριστήσω που με αγαπούν και με φροντίζουν. Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις
φιλοζωικές και τα μέλη τους που αφιλοκερδώς και με μόνο γνώμονα την αγάπη τους
προς τα ζώα μας προσέχουν, μας κάνουν εμβόλια και βρίσκονται στο πλάι μας.
Επίσης, θα ήθελα να πω στους φιλόζωους να μην τσακώνονται μεταξύ τους. Ξέρω πως
όλοι μας αγαπούν. Αλλά βλέπω μερικές φορές να τσακώνονται και να βρίζονται και
στεναχωριέμαι. Να ξέρουν ότι όποτε τσακώνονται μεταξύ τους το νιώθω... Δεν θέλω
να τσακώνονται...»
«Σε ευχαριστώ πολύ Μπόμπι, ήσουν απίθανος»
«Και μετά με λένε εμένα...
γλείφτη!!»
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
4:04 π.μ.
11
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Έγινε τραγούδι για πρώτη φορά και τραγουδήθηκε από τον Marino Marini την ίδια χρονιά (1959).
Η ισπανική... βερσιόν του τραγουδιού, "Luna de Miel" γνώρισε μεγάλη αποδοχή κι έγινε πασίγνωστο στη Λατινική Αμερική. Οι Βeatles το ηχογράφησαν το 1963. Τους ελληνικούς στίχους έγραψε ο Νίκος Γκάτσος και στα ελληνικά το τραγούδι λέγεται "Αν θυμηθείς τ' ονειρό μου"...