Πριν μερικά χρόνια σε αναμέτρηση μεταξύ του Αγιαξ και της Βίλνιους είχαμε μία από τις πλέον αστείες περιπτώσεις Fair Play! Ποδοσφαιριστής της ομάδας του Αμστερνταμ επιστρέφει την μπάλα στον αντίπαλο τερματοφύλακα, αλλά αυτή καταλήγει στα δίχτυα. Το περίεργο όμως περιστατικό έχει και συνέχεια...
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008
FAIR PLAY!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
8:38 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008
Το μικρότερο δελφίνι του κόσμου!
Μήκους σαράντα εκατοστών (!) είναι το μικρότερο δελφίνι του κόσμου που βρέθηκε πριν από μερικές ημέρες στην επαρχία της Σάντα Καταρίνα στην Βραζιλία.
Το δελφινάκι, αν και φαίνεται να χαμογελάει στη φωτογραφική μηχανή, πέρασε δύσκολες στιγμές και αφού χάθηκε από την μητέρα του περιπλανιόταν για ώρες στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ωστόσο, Βραζιλιάνοι ψαράδες το έπιασαν στα δίχτυα τους και το παρέδωσαν στην τοπική εταιρία προστασίας θαλάσσιου κόσμου, οι οποίοι με τη σειρά τους του προσέφεραν περίθαλψη, φροντίδα και προστασία. Το χαριτωμένο θηλαστικό έχει πλέον ξεπεράσει τον κίνδυνο και σε λίγους μήνες θα επιστρέψει στον φυσικό του χώρο.
Το δελφινάκι, αν και φαίνεται να χαμογελάει στη φωτογραφική μηχανή, πέρασε δύσκολες στιγμές και αφού χάθηκε από την μητέρα του περιπλανιόταν για ώρες στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ωστόσο, Βραζιλιάνοι ψαράδες το έπιασαν στα δίχτυα τους και το παρέδωσαν στην τοπική εταιρία προστασίας θαλάσσιου κόσμου, οι οποίοι με τη σειρά τους του προσέφεραν περίθαλψη, φροντίδα και προστασία. Το χαριτωμένο θηλαστικό έχει πλέον ξεπεράσει τον κίνδυνο και σε λίγους μήνες θα επιστρέψει στον φυσικό του χώρο.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
7:14 μ.μ.
2
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008
The Lion... man
Ενας αυθεντικός δαμαστής άγριων ζώων. Ο Ματίας Σιάμερ έχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη και φροντίδα των αιλουροειδών. Οι φωτογραφίες είναι πραγματικά απίστευτες και μας βοηθούν να έρθουμε ακόμα πιο κοντά στα ζώα, ακόμα κι αν έχουμε την εντύπωση ότι ορισμένα είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Οσο περισσότερο νοιαζόμαστε για τα ζώα, τόσο πιο καλοί άνθρωποι γινόμαστε...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:52 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Μερικές στιγμές από τους παραολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου. Ατομα πηρομελή, με βαριά αναπηρία καταφέρνουν να κάνουν αυτό που αγαπούν περισσότερο, να αθληθούν.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:41 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008
ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ Μ. ΤΟΚΑ - BEAUTIFUL GREEK SONG
Δυστυχώς εξαιτίας του θανάτου ενός αξιοθαύμαστου Ελληνοκύπριου συνθέτη, του Μάριου Τόκα, το πανέμορφο τραγούδι που ακούμε εδώ δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει. Ευελπιστούμε στο μέλλον να ακουστεί στο ευρύ κοινό, διότι ναι μεν ακόμα και σήμερα βγαίνουν καλά ελληνικά τραγούδια, αλλά δεν είναι πολλά. Ενα από τα αξιόλογα ελληνικά τραγούδια που βγαίνουν στις μέρες μας είναι και αυτό που έχω αναρτήσει.
Μία από τις καλύτερες ελληνικές φωνές, ο Γιάννης Πλούταρχος τραγουδάει Μάριο Τόκα που χάθηκε πρόωρα από την επάρατο νόσο. Υπέροχο.
Μία από τις καλύτερες ελληνικές φωνές, ο Γιάννης Πλούταρχος τραγουδάει Μάριο Τόκα που χάθηκε πρόωρα από την επάρατο νόσο. Υπέροχο.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:16 μ.μ.
4
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008
ΓΚΟΛΑΡΑ ΑΛΑ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΤΟΥ ΡΕΚΟΜΠΑ
Απίστευτης ομορφιάς γκολ του ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου, Αλβαρο Ρεκόμπα, όταν ο Ουρουγουανός διεθνής άσος αγωνιζόταν στην Νασιονάλ του Μοντεβιδέο.
Γκολάρα!
Γκολάρα!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:30 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΓΕΛΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΕΔΕΣΣΑΪΚΟ
Πάνε δέκα χρόνια και ίσως παραπάνω από τις δηλώσεις του αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού (σ.σ. τότε αγωνιζόταν στην Α' Εθνική, σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες), αλλά είναι πάντα επίκαιρες!
Οσα χρόνια κι αν περάσουν, οι δηλώσεις αυτές θα μας φέρνουν πάντα το χαμόγελο στα χείλη.
Είναι φοβερή η τελευταία του ατάκα: "...Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο!"
Οσα χρόνια κι αν περάσουν, οι δηλώσεις αυτές θα μας φέρνουν πάντα το χαμόγελο στα χείλη.
Είναι φοβερή η τελευταία του ατάκα: "...Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο!"
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:15 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008
Η καλύτερη σειρά όλων των εποχών, "ΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ" !
Mετά το χθεσινό θέμα της ιστοσελίδας μας και την μικρή ανησυχία ή μάλλον προβληματισμό που προέκυψε από τα email σας, αναρτώ σήμερα ένα εύθυμο βίντεο.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν όσες χιλιάδες σειρές κι αν βγουν στις τηλεοράσεις μας, όσοι μεγάλωσαν με τους θρυλικούς "Απαράδεκτους" ξέρουν καλά ότι η συγκεκριμένη σειρά ήταν ότι καλύτερο έχει βγει. Το παράδειγμα προς μίμηση, η σειρά που μας προκαλούσε το αυθόρμητο γέλιο σε κάθε επεισόδιο.
Μερικές από τις σειρές που βγαίνουν σήμερα είναι καλές, αλλά καμία δεν είναι σαν τους Απαράδεκτους! Είναι σαν τον Νίκο Γκάλη! Βγαίνουν κι άλλοι καλοί Έλληνες παίκτες, αλλά κανένας τόσο καλός όσο ο Γκάλης!
Αύριο θα αναρτήσουμε δύο από τα πλέον αστεία βίντεο όλων των εποχών!
Όσα χρόνια κι αν περάσουν όσες χιλιάδες σειρές κι αν βγουν στις τηλεοράσεις μας, όσοι μεγάλωσαν με τους θρυλικούς "Απαράδεκτους" ξέρουν καλά ότι η συγκεκριμένη σειρά ήταν ότι καλύτερο έχει βγει. Το παράδειγμα προς μίμηση, η σειρά που μας προκαλούσε το αυθόρμητο γέλιο σε κάθε επεισόδιο.
Μερικές από τις σειρές που βγαίνουν σήμερα είναι καλές, αλλά καμία δεν είναι σαν τους Απαράδεκτους! Είναι σαν τον Νίκο Γκάλη! Βγαίνουν κι άλλοι καλοί Έλληνες παίκτες, αλλά κανένας τόσο καλός όσο ο Γκάλης!
Αύριο θα αναρτήσουμε δύο από τα πλέον αστεία βίντεο όλων των εποχών!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:12 μ.μ.
5
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008
21.12.2012, ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ; DECEMBER THE 21st, 2012, THE END ?
Το ημερολόγιο των Μάγιας διαρκεί 5.126 έτη. Η τελευταία ημερομήνια είναι η 21η Δεκεμβρίου του 2012.
Στην συγκεκριμένη ημερομηνία αναφέρονται και οι Κινέζοι, ορισμένες φυλές των Ινδιάνων της Αμερικής, καθώς και μία μειοψηφία Χριστιανών που πιστεύουν ότι στις 21 Δεκεμβρίου 2012 θα πραγματοποιηθεί η δευτέρα παρουσία.
Το σίγουρο είναι ότι η ημερομηνία αυτή δεν έχει σχέση με ορισμένες αιρέσεις, όπου οι αρχηγοί τους οδηγούν στην ομαδική αυτοκτονία τους οπαδούς τους.
Δεν είναι ανέκδοτο, ούτε αστείο, αφού για πρώτη φορά όλοι οι επιστήμονες ανεξαιρέτως, σε όλο τον κόσμο, συμφωνούν στο ότι θα γίνει ένα συμβάν το οποίο συμβαίνει κάθε 26.000 χρόνια!
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 λοιπόν, ο ήλιος μας θα έρθει στην ευθεία με το κέντρο του γαλαξία μας, Milky Way και το γεγονός αυτό θα έχει σίγουρα πολλές επιπτώσεις, περιβαλλοντολογικές και όχι μόνο, που ακόμα δεν μπορούμε να προβλέψουμε με σιγουριά.
Στην ημερομηνία έχουν αναφερθεί με σημαντικά και ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ το History Channel και το National Geographic, ενώ έχουν γίνει εκπομπές από το CNN, το BBC και το ABC μεταξύ άλλων.
Οσο περνούν οι μέρες τόσο περισσότερη βαρύτητα δίνεται και περισσότερες συζητήσεις θα γίνονται πάνω στην συγκεκριμένη ημερομηνία.
Ψυχραιμία, χαμόγελο, καλή καρδιά και αισιοδοξία. Και στις 22 Δεκεμβρίου 2012 ξαναμιλάμε...
Ακολουθεί μέρος του αφιερώματος του History Channel.
Στην συγκεκριμένη ημερομηνία αναφέρονται και οι Κινέζοι, ορισμένες φυλές των Ινδιάνων της Αμερικής, καθώς και μία μειοψηφία Χριστιανών που πιστεύουν ότι στις 21 Δεκεμβρίου 2012 θα πραγματοποιηθεί η δευτέρα παρουσία.
Το σίγουρο είναι ότι η ημερομηνία αυτή δεν έχει σχέση με ορισμένες αιρέσεις, όπου οι αρχηγοί τους οδηγούν στην ομαδική αυτοκτονία τους οπαδούς τους.
Δεν είναι ανέκδοτο, ούτε αστείο, αφού για πρώτη φορά όλοι οι επιστήμονες ανεξαιρέτως, σε όλο τον κόσμο, συμφωνούν στο ότι θα γίνει ένα συμβάν το οποίο συμβαίνει κάθε 26.000 χρόνια!
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 λοιπόν, ο ήλιος μας θα έρθει στην ευθεία με το κέντρο του γαλαξία μας, Milky Way και το γεγονός αυτό θα έχει σίγουρα πολλές επιπτώσεις, περιβαλλοντολογικές και όχι μόνο, που ακόμα δεν μπορούμε να προβλέψουμε με σιγουριά.
Στην ημερομηνία έχουν αναφερθεί με σημαντικά και ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ το History Channel και το National Geographic, ενώ έχουν γίνει εκπομπές από το CNN, το BBC και το ABC μεταξύ άλλων.
Οσο περνούν οι μέρες τόσο περισσότερη βαρύτητα δίνεται και περισσότερες συζητήσεις θα γίνονται πάνω στην συγκεκριμένη ημερομηνία.
Ψυχραιμία, χαμόγελο, καλή καρδιά και αισιοδοξία. Και στις 22 Δεκεμβρίου 2012 ξαναμιλάμε...
Ακολουθεί μέρος του αφιερώματος του History Channel.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
5:16 μ.μ.
13
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
ΓΚΑΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΝΤΡΑΖΕΝ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Ημιτελικός του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα το 1987. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει την ενωμένη τότε Γιουγκοσλαβία, μία ομάδα-φόβητρο, από τις καλύτερες εθνικές του πλανήτη.
Ο αγώνας αποδείχτηκε προσωπική μάχη των δύο κορυφαίων πιθανότατα ευρωπαίων καλαθοσφαιριστών όλων των εποχών, του Ελληνα θεού, Νίκου Γκάλη και του Ντράζεν Πέτροβιτς που μας άφησε πρόωρα.
Ο αδελφός του Κροάτη άσου, Αλεξάντερ είχε δηλώσει: "Ο Ντράζεν είναι αδελφός μου, αλλά εγώ ψηφίζω τον Γκάλη για καλύτερο παίκτη".
Απολαύστε ένα ακόμα σπάνιο βίντεο.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:39 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΑΛΕΝΤΟΥ
Εάν έχετε κουραστεί και βαρεθεί να βλέπετε στις οθόνες σας "ψώνια" και ατάλαντα άτομα που κυνηγούν μερικά λεπτά φήμης ή χρηματικό κέρδος με οποιοδήποτε αντίτιμο και επιτέλους θέλετε να δείτε κάτι που αξίζει και όπου το ταλέντο ξεχυλίζει, τότε παρακολουθείστε το βίντεο.
Οι Pilobolus είναι μία ομάδα 22 χορευτών που παρουσιάζουν το έργο και ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους σε σχολεία, πανεπιστήμια, γήπεδα,τηλεοπτικές εκπομπές κ.α.
Ξεκίνησαν το 1971 στη Νέα Υόρκη και ταξιδεύουν σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Βασικός τους χορηγός είναι το Υπουργείο Τουρισμό των Η.Π.Α.
Απολαύστε τους!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:22 μ.μ.
2
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
ΟΥΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!
Φτηνά τη γλύτωσε ο Κολομβιανός! Σαν μπάλα τον πετάει ο ταύρος!
Έντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στην Κολομβία απαγορεύεται οι ταυρομάχοι να σκοτώνουν τους ταύρους!
Δυστυχώς οι Ισπανοί είναι ακόμα πολύ πίσω στον συγκεκριμένο θεσμό...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:03 π.μ.
2
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008
ΕΝΑΣ ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΜΠΑΣΚΕΤ! ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΝ!
Το όνομά του είναι Ντέιβιντ Μπλακ και κατοικεί στο Φοίνιξ των Η.Π.Α.
Στο βίντεο που θα παρακολουθήσετε πετυχαίνει μερικά από τα πιο δύσκολα καλάθια στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ. Είναι απλά ένας ερασιτέχνης καλαθοσφαιριστής. Απολαύστε τον!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
11:27 π.μ.
4
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Β.ΤΖΟΥΡΝΤΟΥ (ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, ΡΕΣΑΛΤΟ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
"Το ζήτημα που απασχολεί κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο για την παγκοσμιοποίηση και τις επιπτώσεις της στην κάθε κοινωνία είναι το ζήτημα του πολυπολιτισμού. Μαζί με την παγκοσμιοποίηση απ’ το πουθενά εμφανίστηκαν ξαφνικά, εκατομμύρια άνθρωποι από πολλές χώρες μαζί και εγκαταστάθηκαν σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή μητρόπολη. Από πού προέρχονται όλοι αυτοί και σε τι αποσκοπούν; Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα γι’αυτο το γεγονός; Μήπως είναι οργανωμένο σχέδιο; Χωρίς την ιστορία σαν πυξίδα για το τι μέλλει γενέσθαι, κανένας δεν πρόκειται να βρει σοβαρή λύση στις ερωτήσεις και τους προβληματισμούς. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται σε ποια ιστορία και πού να κοιτάξει κανείς για να βρει απαντήσεις για το σήμερα...
Το Αμερικανικό κράτος είναι πρότυπο με την έννοια ότι δεν δημιουργήθηκε εξαρχής λόγω κάποιας φυλετικής, εθνικής ή πολιτισμικής εξέγερσης κάποιου έθνους. Ήταν το προϊόν επέκτασης ευρωπαίων αποίκων επάνω σε νέο γεωγραφικό έδαφος. Οι λόγοι φυσικά που κατέφυγαν εκεί οι ευρωπαίοι δεν είναι του παρόντος σύντομου σκιαγραφήματος. Αλλά το γεγονός ότι κατέφθασαν από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρα, έχει κάποια ιστορική βαρύτητα, όταν οι γνήσιοι Αμερικανοί ήταν αυτοί που ονομάστηκαν «ινδιάνοι» και αυτοί ουσιαστικά εξαφανίστηκαν απ’ τα πογκρόμ των αποίκων σε διαφορετικές φάσεις της επέκτασής τους στο έδαφος των ΗΠΑ.
Τι διαφέρει λοιπόν η δημιουργία ενός κράτους αποίκων απ’ την ενδογενή ανάπτυξη ενός έθνους; Αυτό είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται ανάλυση. Ο άποικος δεν προσπαθεί ν’ αναπτύξει μια χώρα, αντιθέτως θέλει να επιβιώσει πρωτίστως στο νέο του περιβάλλον και το γενικό συμφέρον υποτάσσεται στο ιδιωτικό. Γι’ αυτό όταν οι άποικοι κατέφθασαν στις ΗΠΑ, έστειλαν τους Ινδιάνους στον «παράδεισο», και μετά εισήγαγαν μαύρους σκλάβους για να συνεχίσουν την παραγωγική σχέση με την Γηραιά Ήπειρο. Πολλοί άποικοι χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στήσουν επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και να στέλνουν πίσω ό,τι εμπόρευμα παρήγαγαν για χρηματικό όφελος. Έτσι, οι άποικοι των ΗΠΑ ήταν μια προέκταση της Ευρώπης, αλλά με κανένα ουσιαστικά υπεύθυνο και πανεθνικό διαχειριστή. Και κάπως έτσι είναι ακόμα στις μέρες μας...
...Η δημιουργία ενός κράτους-έκτρωμα με πολλαπλές εθνότητες να ζουν η καθεμιά στο δικό της γκέτο και το κράτος να έχει τον υπέρ-εθνικό ρόλο της επίβλεψης της «καλής συμπεριφοράς» των γκέτο, οδήγησε στην περιβόητη θεωρία του πολυπολιτισμού, που δεν έχει σχέση με την ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων λαών, αλλά με μια κοινωνία κομμένη και ραμμένη με βάση το κατώτερο επίπεδο. Τα εθνικά προϊόντα της Αμερικής στην τροφοδοσία για παράδειγμα, είναι κατώτερα από αυτά που παράγουν τα εθνικά κράτη της Ευρώπης, αφού η Αμερική αναγκάζεται να παράγει προϊόντα χαμηλής ποιότητας για να είναι αποδεχτά από όλες τις διαφορετικές εθνότητες. Έτσι, ούτε γεύση έχουν, ούτε κανένα χαρακτηριστικό, ούτε καμιά ιδιαιτερότητα. Στην τελική ανάλυση αυτός είναι ο σκοπός του πολυπολιτισμικού αχταρμά. Να χάσει ο κάθε λαός την ιστορία του, τις παραδόσεις του, την διατροφή του και τον ιστορικό τρόπο διαβίωσής του. Όλα αυτά να μην αντικατασταθούν με κάτι ανώτερο αλλά με τη βιομηχανία του φαστ φουντ, με τις εισαγόμενες σαβούρες χαμηλού κόστους, που έχουν πιο πολύ σχέση με τη σαπίλα στη διανοητική σκέψη. Μια «σκέψη» που ορίζει ότι ο αμερικανικός πολυπολιτισμός είναι ό,τι ανώτερο μπορεί να φέρει η ανθρωπότητα, όταν όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα σύστημα υπό διάλυση."
Το Αμερικανικό κράτος είναι πρότυπο με την έννοια ότι δεν δημιουργήθηκε εξαρχής λόγω κάποιας φυλετικής, εθνικής ή πολιτισμικής εξέγερσης κάποιου έθνους. Ήταν το προϊόν επέκτασης ευρωπαίων αποίκων επάνω σε νέο γεωγραφικό έδαφος. Οι λόγοι φυσικά που κατέφυγαν εκεί οι ευρωπαίοι δεν είναι του παρόντος σύντομου σκιαγραφήματος. Αλλά το γεγονός ότι κατέφθασαν από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρα, έχει κάποια ιστορική βαρύτητα, όταν οι γνήσιοι Αμερικανοί ήταν αυτοί που ονομάστηκαν «ινδιάνοι» και αυτοί ουσιαστικά εξαφανίστηκαν απ’ τα πογκρόμ των αποίκων σε διαφορετικές φάσεις της επέκτασής τους στο έδαφος των ΗΠΑ.
Τι διαφέρει λοιπόν η δημιουργία ενός κράτους αποίκων απ’ την ενδογενή ανάπτυξη ενός έθνους; Αυτό είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται ανάλυση. Ο άποικος δεν προσπαθεί ν’ αναπτύξει μια χώρα, αντιθέτως θέλει να επιβιώσει πρωτίστως στο νέο του περιβάλλον και το γενικό συμφέρον υποτάσσεται στο ιδιωτικό. Γι’ αυτό όταν οι άποικοι κατέφθασαν στις ΗΠΑ, έστειλαν τους Ινδιάνους στον «παράδεισο», και μετά εισήγαγαν μαύρους σκλάβους για να συνεχίσουν την παραγωγική σχέση με την Γηραιά Ήπειρο. Πολλοί άποικοι χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στήσουν επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και να στέλνουν πίσω ό,τι εμπόρευμα παρήγαγαν για χρηματικό όφελος. Έτσι, οι άποικοι των ΗΠΑ ήταν μια προέκταση της Ευρώπης, αλλά με κανένα ουσιαστικά υπεύθυνο και πανεθνικό διαχειριστή. Και κάπως έτσι είναι ακόμα στις μέρες μας...
...Η δημιουργία ενός κράτους-έκτρωμα με πολλαπλές εθνότητες να ζουν η καθεμιά στο δικό της γκέτο και το κράτος να έχει τον υπέρ-εθνικό ρόλο της επίβλεψης της «καλής συμπεριφοράς» των γκέτο, οδήγησε στην περιβόητη θεωρία του πολυπολιτισμού, που δεν έχει σχέση με την ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων λαών, αλλά με μια κοινωνία κομμένη και ραμμένη με βάση το κατώτερο επίπεδο. Τα εθνικά προϊόντα της Αμερικής στην τροφοδοσία για παράδειγμα, είναι κατώτερα από αυτά που παράγουν τα εθνικά κράτη της Ευρώπης, αφού η Αμερική αναγκάζεται να παράγει προϊόντα χαμηλής ποιότητας για να είναι αποδεχτά από όλες τις διαφορετικές εθνότητες. Έτσι, ούτε γεύση έχουν, ούτε κανένα χαρακτηριστικό, ούτε καμιά ιδιαιτερότητα. Στην τελική ανάλυση αυτός είναι ο σκοπός του πολυπολιτισμικού αχταρμά. Να χάσει ο κάθε λαός την ιστορία του, τις παραδόσεις του, την διατροφή του και τον ιστορικό τρόπο διαβίωσής του. Όλα αυτά να μην αντικατασταθούν με κάτι ανώτερο αλλά με τη βιομηχανία του φαστ φουντ, με τις εισαγόμενες σαβούρες χαμηλού κόστους, που έχουν πιο πολύ σχέση με τη σαπίλα στη διανοητική σκέψη. Μια «σκέψη» που ορίζει ότι ο αμερικανικός πολυπολιτισμός είναι ό,τι ανώτερο μπορεί να φέρει η ανθρωπότητα, όταν όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα σύστημα υπό διάλυση."
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
4:09 μ.μ.
2
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008
ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΦΩΝΟΥΣ Η ΑΝΑΚΟΝΤΑ!!
Ρίο Ζακαρέ, στην επαρχία Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Μία ανακόντα μήκους έξι μέτρων έχει βγει έξω στην στεριά για να βρει τροφή. Πράγματι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα βρήκε τροφή, αλλά επειδή αυτό που έφαγε ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, η ανακόντα πήρε απότομα βάρος και γίνεται υπερβολικά υπέρβαρη. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να σύρει το σώμα της, με αποτέλεσμα ο οργανισμός αποβάλλει την τροφή που μόλις έφαγε. Τι έφαγε ;
Είναι πράγματι εντυπωσιακό το συγκεκριμένο βίντεο!
Είναι πράγματι εντυπωσιακό το συγκεκριμένο βίντεο!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:18 μ.μ.
2
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008
Ο ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
Στην Λα Πας (σ.σ. Η ειρήνη), πρωτεύουσα της Βολιβίας, χώρα της Λατινικής Αμερικής, σε υψόμετρο 4.000 μέτρων συναντάμε τον πιο επικίνδυνο δρόμο του πλανήτη μας.
Πέρυσι, μετά και το τελευταίο θανατηφόρο δυστύχημα το ΥΠΕΧΩΔΕ της χώρας πήρε την απόφαση να μετατραπεί σε... μονόδρομο!
Πέρυσι, μετά και το τελευταίο θανατηφόρο δυστύχημα το ΥΠΕΧΩΔΕ της χώρας πήρε την απόφαση να μετατραπεί σε... μονόδρομο!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:09 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008
ΜΕ ΤΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80'
Είναι μερικά από τα πολλά παιχνίδια με τα οποία μεγαλώσαμε στα μέσα και τέλη της δεκαετίας του 80' ... Παράλληλα με το ποδόσφαιρο στην αλάνα της γειτονιάς, το "κρυφτό" μέχρι τη 01.00 το πρωί χωρίς κανένα φόβο, το μπάσκετ στα υπαίθρια γηπεδάκια κ.α.
Και με τι μεγαλώνουν τα παιδιά σήμερα:
A) CHAT
B) Play Station
C) Internet Cafe
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
8:48 π.μ.
4
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
LA FUERZA DE LA VOLUNTAD (Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ)
Οι πόρτες θα είναι πάντα ανοικτές για εκείνους που πιστεύουν στον εαυτό τους, που δεν μεμψιμοιρούν και δεν καταριούνται τη μοίρα τους. Η δύναμη της θέλησης ενός σκύλου που έχασε τα δύο του πόδια εκ γενετής και οι πρώτοι του ιδιοκτήτες απογοητευμένοι από την αποκρουστική εικόνα, θέλησαν να το δώσουν για ευθανασία... Ευτυχώς βρέθηκε κάποιος που πίστεψε στην ευτυχία και τη δύναμη του σκύλου, το οποίο με τη σειρά του πίστεψε στον εαυτό του, χωρίς να γκρινιάξει ούτε για μία... στιγμή!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
8:19 π.μ.
2
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)