Πέρασαν περίπου 20 χρόνια από την τελευταία φορά που είπα τα κάλαντα. Τότε που ο Δεκέμβριος δεν ήταν ούτε άνοιξη, ούτε φθινόπωρο, αλλά βαρύς χειμώνας. Από τότε που έχω αναμνήσεις, γύρω στα 4, θυμάμαι να λέω τα κάλαντα. Ξυπνούσα γύρω στις 6.30 το πρωί, ήταν σκοτάδι τις περισσότερες φορές, αλλά και ορισμένες φορές όλα ήταν λευκά από το χιόνι, εκεί στους δρόμους της Ανω και Κάτω Ηλιούπολης. Δεν μου άρεσε να πηγαίνω μόνος, άλλωστε αν πήγαινες μόνος δεν είχε τόση πλάκα. Είτε με κάποιον φίλο, είτε με κάποια ξαδέλφη, χτυπάγαμε τα κουδούνια από τα ξημερώματα... Κάποιες γιαγιάδες δεν είχαν χρήματα και μας κερνούσαν μελομακάρονα και δίπλες. Η κίνηση αυτή με συγκινούσε ιδιαίτερα... Ορισμένοι είχαν πένθος και μας έδιναν χρήματα και μας ζητούσαν με ευγένεια να μην τραγουδήσουμε. Αλλοι έβγαιναν με τα μωράκια τους στην αγκαλιά, μερικά έκλαιγαν, άλλα γελούσαν, και ορισμένα ήθελαν να παίξουν με τα τριγωνάκια! Οταν κάποιος μας έδινε 500άρικο (1,5 ευρώ) κάναμε τρελό πανηγυρισμό! Απογοητευόμασταν με τη φράση "Φύγετε, μας τα' παν"... Γύρω στις 3 είχαμε τελειώσει, μοιράζαμε τα χρήματα και μετά πηγαίναμε στις "Μπουρμπουλήθρες" για να αγοράσουμε δώρα. Ημασταν ξεθεωμένοι σωματικά, αλλά η ψυχή μας είχε όρεξη για πολύ παιχνίδι ακόμα! Οταν επιστρέφαμε σπίτι αρχίζαμε το παιχνίδι κάτω στη γειτονιά, στη μέση του δρόμου, διότι τότε τα αυτοκίνητο περνούσαν πολύ σπάνια... Ποδόσφαιρο, "μήλα", κρυφτό... Τα χρόνια πέρασαν, αλλά οι πανέμορφες αναμνήσεις του παρελθόντος με κάνουν να θυμάμαι με νοσταλγία όσα έζησα στα παιδικά μου χρόνια και να ατενίζω με αισιοδοξία και παιδικό ενθουσιασμό το μέλλον. Χρόνια πολλά σε όλους, να χαίρεστε τις οικογένειές σας και μην ξεχνάτε πως στη ζωή μας, αυτό που έχει σημασία είναι να προσπαθούμε να είμαστε καλοί άνθρωποι. Να αγαπάμε και να νοιαζόμαστε για τους συνανθρώπους μας, τα ζώα και το περιβάλλον.
Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Το βίντεο του αιώνα
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:53 π.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
Τσιτσάνης και στην Ολλανδία
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:40 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013
Ροναλντίνιο και Mπέκαμ χορεύουν ρεμπέτικο σε διαφήμιση
Οι περισσότεροι Ελληνες θα έχουν ακούσει έστω μια φορά την αυθεντική εκτέλεση της "Μισιρλού", ένα ρεμπέτικο τραγούδι που ηχογραφήθηκε το 1927 από τον Μιχάλη Πατρινό. Το 1941 o Νίκος Ρουμπάνης εμπνεύστηκε μια δεύτερη εκτέλεση. Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, το 1962 ο Νίκ Ντέιλ δημιούργησε μια ροκ βερσιόν, η οποία είχε μεγάλη επιτυχία στις Η.Π.Α. Το 1994 η εκτέλεση αυτή ήταν το βασικό μουσικό κομμάτι της ταινίας "Pulp Fiction". Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει την ταινία αυτή, όμως ελάχιστοι γνωρίζουν ότι αποτελεί ροκ εκτέλεση ενός ελληνικού ρεμπέτικου τραγουδιού. Παρακολουθήστε τους Ρονάλντο και Ροναλντίνιο να ακούνε στο ράδιο την "Μισιρλού" και στη συνέχεια να χορεύουν την... "Misirlou".
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:11 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013
H παντοτινή καψούρα των ανδρών, το ποδόσφαιρο
Υπάρχει ένας έρωτας που ποτέ δεν θα προδώσει έναν άνδρα. Ο έρωτας που έχουμε για το ποδόσφαιρο. Διαβάζοντας το ποίημα αυτό και συνειδητοποιώντας τι εναλλαγές συναισθημάτων μας προσφέρει και τι πάθος και ενθουσιασμό δίνει στη ζωή μας η "στρογγυλή θεά", θα νιώσουμε κι εμείς αιώνια πιστοί στην παντοτινή μας καψούρα (το ποίημα το έγραψε κάποιος άγνωστος από την Αργεντινή).
Πώς να ξέρεις τι είναι αγάπη,
αν δεν ήσουν ποτέ οπαδός μιας ομάδας;
Πώς να ξέρεις τι είναι πόνος,
αν ποτέ ένας αμυντικός δεν σου τραυμάτισε την κνήμη και την περόνη
και δεν ήσουν σε ένα τείχος όταν η μπάλα σε βρήκε ακριβώς εκεί;
Πώς να ξέρεις τι είναι ευχαρίστηση,
αν δεν έκανες το γύρο του θριάμβου εκτός έδρας;
Πώς να ξέρεις τι είναι η στοργή,
αν δεν την χάιδεψες με φάλτσο, για να την βάλεις με το εξωτερικό
και να την αφήσεις σαδιστικά στα δίχτυα;
Άκουσέ με !
Πώς να ξέρεις τι είναι αλληλεγγύη,
aν δεν έχεις βγεις μπροστά για έναν συμπαίκτη σου που τον χτύπησαν από πίσω;
Πώς να ξέρεις τι είναι ποίηση,
αν δεν έχεις κάνει παιχνιδάκια με την μπάλα;
Πώς να ξέρεις τι είναι εξευτελισμός,
αν δεν σου έχουν περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια;
Πώς να ξέρεις τι είναι φιλία,
αν δεν έχεις κάνει με τον συμπαίκτη σου το "ένα-δύο";
Πώς να ξέρεις τι είναι πανικός,
αν ποτέ δεν σε εξέπληξαν με μία αντεπίθεση;
Πώς να ξέρεις τι είναι να πεθαίνεις λίγο,
αν ποτέ δεν πήγες να μαζέψεις την μπάλα από την εστία σου;
Πες μου γέρο,
πώς να ξέρεις τι είναι μοναξιά,
αν δεν έχεις βρεθεί κάτω από τα τρία δοκάρια, στα 11 μέτρα από κάποιον που θέλει να σουτάρει και να τελειώσει τις ελπίδες σου;
Πώς να ξέρεις τι είναι λάσπη,
αν δεν έκανες ποτέ ένα τάκλιν στα πόδια του αντιπάλου για να βγάλεις την μπάλα πλάγιο;
Πώς να ξέρεις τι είναι εγωισμός,
αν ποτέ δεν έκανες ακόμη μία τρίπλα, ενώ το σέντερ φορ περίμενε ξεμαρκάριστος την μπάλα;
Πώς να ξέρεις τι είναι τέχνη,
αν ποτέ, ποτέ δεν έχεις κάνει ένα τακουνάκι;
Πώς να ξέρεις τι είναι μουσική,
αν δεν έχεις τραγουδήσει ποτέ μπροστά στο πέταλο;
Πώς να ξέρεις τι είναι η αδικία,
αν δεν σου έχει βγάλει μια κόκκινη ένας διαιτητής που παίζει έδρα;
Πες μου, πώς να ξέρεις τι είναι η αϋπνία
αν ποτέ δεν έχεις υποβιβαστεί;
Πώς, πώς να ξέρεις τι είναι μίσος,
αν ποτέ δεν έχεις βάλει ένα αυτογκόλ;
Πώς να ξέρεις τι είναι να κλαις,
αν ποτέ, αν ποτέ δεν έχεις χάσει έναν τελικό Μουντιάλ με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι;
Πώς να ξέρεις αγαπημένε φίλε,
πώς να ξέρεις πώς είναι η ζωή,
αν δεν έχεις παίξει ποτέ ποδόσφαιρο;
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:59 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013
Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013
Ιστορική φωτογραφία της Σίδνεϊ Ολίμπικ
Η Σίδνεϊ Ολίμπικ είναι η πιο ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα της Αυστραλίας. Ιδρύθηκε το 1957 στο Μπέλμορ του Σίδνεϊ από Ελληνες μετανάστες. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι ιστορική, αφού δείχνει την ομάδα που ιδρύθηκε από συμπατριώτες μας όταν εκείνοι εργάζονταν στα εργοστάσια της βιομηχανίας της Dunlop. Η πρώτη ονομασία ήταν "Πανελλήνιος" και στη συνέχεια μετονομάστηκε σε "Σίδνεϊ Ολίμπικ". Ευχαριστούμε τον κύριο Ανδρέα Παπανδρέα, ο οποίος έδωσε την άδεια για την ανάρτηση της φωτογραφίας, καθώς και στο φίλο Βαγγέλη Μπίνο που μας την παραχώρησε. Στέλνουμε πολλά χαιρετίσματα και θερμούς εναγκαλισμούς σε όλα τα αδέλφια μας στην Αυστραλία!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:58 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013
Βιασμός: όταν το θύμα καταδικάζεται...
Ο βιασμός αποτελεί μια από τις πιο αποκρουστικές, απαράδεχτες και αδικαιολόγητες πράξεις από την αρχή της ανθρωπότητας έως σήμερα. Το θύμα βασανίζεται, πονάει και ταλαιπωρείται σωματικά και ψυχικά όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πράξης, αλλά και κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής της αφού τα σημάδια στη ψυχή της δεν θα σβήσουν ποτέ...
Σε τριτοκοσμικές και οπισθοδρομικές κοινωνίες υπάρχουν περιπτώσεις που ο δράστης αθωώνεται και το θύμα καταδικάζεται! Ωστόσο, παρατηρείται ακόμα και σε κοινωνίες του δυτικού κόσμου
-όπως η δική μας- η σοκαριστική τοποθέτηση: "εντάξει, τα ήθελε ο κώλος της με αυτά που φορούσε!" Το γράφω "ωμά", διότι το έχω ακούσει ο ίδιος λέξη προς λέξη. Εξάλλου, οι περισσότεροι το έχετε ακούσει και ακόμα χειρότερα, τη στιγμή αυτή που διαβάζετε αυτές τις λέξεις, ορισμένοι από εσάς συμφωνείτε με την παραπάνω πρόταση.
Για όλους εκείνους, για όλους εσάς που ενδεχομένως θα σκεφτείτε πως το θύμα ήταν "ξέκωλο" και θα δικαιολογήσετε τον βιαστή, θα ήταν ορθό να γνωρίζετε πως αν ένας άνδρας βλέπει τη γυναίκα ως σεξουαλικό αντικείμενο, τότε πάντα θα την βλέπει ως σεξουαλικό αντικείμενο, είτε φοράει παντελόνι, είτε φοράει μίνι φούστα. Και προφανώς δεν φταίει ΠΟΤΕ καμία γυναίκα, σε καμία απολύτως περίπτωση και με καμία απολύτως εξαίρεση όταν εκείνη βιαστεί, διότι είναι δικαίωμά της να φοράει ότι θέλει και να ντύνεται όπως επιθυμεί. Ο μόνος που φταίει είναι το αρρωστημένο μυαλό ορισμένων ανδρών...
Γράφω τα παραπάνω με αφορμή ένα σατυρικό βίντεο που παρακολούθησα σχετικά με πρόσφατους βιασμούς στην Ινδία, όπου οι σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον γυναικών έχουν αυξηθεί δραματικά. Το βίντεο μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ:
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:08 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013
Οι Scorpions τραγουδούν Μαρινέλλα
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:10 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013
Το φιλί της ζωής που έσωσε ένα σκυλάκι
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:11 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Σάββατο 6 Ιουλίου 2013
Πρωταγωνιστής σε θέατρο στην Ισπανία
Αλικάντε, Ισπανία, Μάιος 2000. Με κοντό μαλλί τότε, 21 χρόνων... Δεν ήθελα εκείνον τον ρόλο, αφού ο πρωταγωνιστής κάπνιζε. Αλλά δεν τον ήθελε κανένας άλλος. Οι υπόλοιποι ρόλοι είχαν ήδη δοθεί, αρά καταλήξαμε σε δύο πρόσωπα, σε έναν φίλο μου Ισπανό και σε μένα. Θα ρίχναμε κορώνα ή γράμματα. Εγώ ευχόμουν τότε να μην κέρδιζα εκείνον τον ρόλο. Τελικά έπεσε η... κορώνα κι εγώ έπρεπε να παίξω τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Και ως αποτέλεσμα έζησα μια από τις σπουδαιότερες εμπειρίες της ζωής μου...Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Είναι μόνο μερικά λεπτά από το έργο. Πέρασα και ελληνικούς υπότιτλους. Η κορυφαία στιγμή ήταν το χειροκρότημα των Ισπανών όταν βγήκα ξανά στη σκηνή στο τέλος. Το βλέπω και σήμερα και ανατριχιάζω ακόμα...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:40 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013
Εθνική Ελλάδος 2004, η μεγαλύτερη έκπληξη της ανθρωπότητας, 9 χρόνια από τότε.
ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΙ ΟΛΑΣ 9 ΧΡΌΝΙΑ... ΑΝ ΣΤΟ ΠΟΔΌΣΦΑΙΡΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΝΌΜΟΙ, ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ 4 ΙΟΥΛΊΟΥ ΤΟΥ 2004. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΌΝΟ. ΤΟ ΠΡΏΤΟ ΑΟΥΤΣΑΙΝΤΕΡ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΆΝΩΣΗΣ, Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΦΕΡΕ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΉΣΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ.
Μια ομάδα, η οποία είχε συμμετάσχει ξανά στο ίδιο τουρνουά, 24 χρόνια πριν... Μια ομάδα, της οποίας το πρωτάθλημα ήταν (και είναι) ένα από τα πιο αναξιόπιστα και κακής ποιότητας στην Ευρώπη. Μια ομάδα που ξεκίνησε το ευρωπαϊκό ως το πρώτο αουτσάιντερ της διοργάνωσης. Το γκολ του Χαριστέα στον τελικό και το σφύριγμα της λήξης ήταν από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στη ζωή μου. Ομως η πιο ανατριχιαστική ήταν λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα όταν μέσα σε ένα γήπεδο του εξωτερικού, στο «Ντα Λουζ» της Λισσαβόνας, 30.000 Ελληνες από κάθε γωνιά της γης τραγουδούσαν όλοι με μια φωνή τον Εθνικό μας Υμνο. Εβλεπες συμπατριώτες μας από Kύπρο, Αυστραλία, Η.Π.Α., Καναδά, Γερμανία, Αγγλία, Αφρική, Ασία, από κάθε νησί και κάθε πόλη της Ελλάδας να τραγουδούν όλοι μαζί, για την Εθνική της χώρας μας, όλοι μαζί για τη νίκη. Σε κάθε παιχνίδι που δίναμε, οι αντίπαλοί μας ήταν το φαβορί!
Και σε κάθε παιχνίδι κερδίζαμε! Την οικοδέσποινα Πορτογαλία την κερδίσαμε και στην πρεμιέρα, αλλά και στον τελικό. Στον τελικό οι Πορτογάλοι δεν δημιούργησαν καμία κλασική ευκαιρία σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ήμασταν καλύτεροι, όπως και στο πρώτο ματς. Καλύτεροι ήμασταν και από τους Γάλλους και αρκετά τυχεροί απέναντι στους Τσέχους, αλλά και με τους Ρώσους, οι οποίοι έχασαν μεγάλη ευκαιρία προς το τέλος του αγώνα για να κάνουν το 3-1 και να δώσουν την πρόκριση στους Ισπανούς! Στα τρία νοκ - αουτ παιχνίδια με Γαλλία, Τσεχία και στον τελικό με την Πορτογαλία, ο μόνος που κατάφερε να σκοράρει ήταν ο... Τζίμι Τζαμπ που μπήκε μες στα δίχτυα λίγο πριν το τέλος !
Πάντα θα βρίσκουμε την ευκαιρία να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Οπως για παράδειγμα εκείνοι που ισχυρίζονται ότι δεν παίξαμε καλή μπάλα. Μα Βραζιλία ή Ισπανία δεν είμασταν ποτέ, για αυτό και ήταν απίθανο το αποτέλεσμα. Και πλέον, ακόμα και οι μεγαλύτερες ομάδες στον κόσμο δίνουν μεγάλο βάρος στις άμυνές τους... Υπάρχουν και τα... πνεύματα αντιλογίας που λένε ότι η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν όταν οι Δανοί σηκώθηκαν από τις διακοπές τους σε Κρήτη και Χαλκιδική, πήραν τη θέση της Σερβίας και κατέκτησαν το ευρωπαϊκό. Ομως οι Δανοί είχαν στο ρόστερ τους παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως ήταν τα αδέλφια Λάουντρουπ. Εξάλλου, ως εθνική είχαν μια σημαντική προϊστορία στο ποδόσφαιρο. Εμάς δεν μας ήξερε ούτε η... μάνα μας. Τέλος πάντων, όλοι οι παίκτες της Εθνικής μας έδωσαν το 100% και κατάφεραν το ακατόρθωτο.
Ομως... Πιστεύω ακράδαντα πως αν έλειπε κάποιος από τους παίκτες, ίσως και να φτάναμε στον τελικό, όμως αν δεν υπήρχε ο Ρεχάγκελ, τότε σίγουρα δεν θα τα καταφέρναμε. Με οποιονδήποτε άλλο προπονητή δεν θα πετυχαίναμε τίποτα. Ηταν άσχημο και αχαριστία όταν αρκετοί άρχισαν να καταφέρονται εναντίον του. Μας χάρισε κάτι που δεν το είχαμε φανταστεί ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα, αλλά εμείς πάντα βρίσκαμε κάτι για να τον κατηγορήσουμε...
Αυτός που άκουσε τα χειρότερα όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο Χαριστέας. Η αχαριστία στον μεγαλύτερό του βαθμό. Μέχρι και το γκολ στον τελικό σημείωσε. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να πω κακή κουβέντα για τον Χαριστέα. Πιθανότατα τις επόμενες χρονιές δεν άξιζε να αγωνίζεται στην Εθνική μας. Είχε μεγαλώσει, ήταν πιο αργός, δεν... έστριβε και οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι και να τον βρίζουμε. Δεν θα μπορούσα ποτέ να καταφερθώ εναντίον οποιουδήποτε μέλους της Εθνικής που κατέκτησε το ευρωπαϊκό. Μας προσέφεραν αυτή την απίστευτη χαρά, στιγμές που θυμόμαστε ξανά τώρα και όλοι μαζί αναπολούμε, χαιρόμαστε και ανατριχιάζουμε...
Τα ξένα πρακτορεία ειδήσεων έχουν από τότε να δείξουν κάτι καλό για τη σημερινή Ελλάδα. Μόνο για κρίση, έξαρση της εγκληματικότητας, πυρκαγιές βία και ξύλο... Δεν ξέρω πότε κι αν ποτέ θα δούμε ξανά εκατομμύρια Ελληνες σε όλο τον πλανήτη να βγαίνουν στο δρόμους με δάκρυα χαράς και να πανηγυρίζουν όλοι μαζί. Μέχρι στιγμής πάντως μόνο ο αθλητισμός το κατάφερε. Το 1987 η Εθνική του μπάσκετ και το 2004 η Εθνική του ποδοσφαίρου. Κι αν κάποτε επαναληφθούν παρόμοιες σκηνές, λογικά μόνο κάποια Εθνική μπορεί να μας τις προσφέρει. Για αυτό είναι ευχή μου να την αγαπάμε και να την σεβόμαστε, για αυτό που είναι και για αυτά που μας προσέφερε...
Είναι μοναδικό συναίσθημα να ξέρεις ότι την ίδια στιγμή εκατομμύρια συμπατριώτες σου σε όλο τον κόσμο, πανηγυρίζουν και είναι ευτυχισμένοι για το ίδιο πράγμα για το οποίο πανηγυρίζεις και χαίρεσαι κι εσύ. Δείτε στα βίντεο τη στιγμή του εθνικού ύμνου, το γκολ του Χαριστέα από ερασιτεχνική λήψη, καθώς και πανηγυρισμούς από Ελληνες του εξωτερικού. Ακόμα και σήμερα έχω στον τοίχο του δωματίου μου τις αφίσες με το κύπελλο, το γκολ του Χαριστέα, τον Ρεχάγκελ και ολόκληρης της ομάδας. Και θα μείνουν εκεί και για όταν με αξιώσει ο Θεός και κάνω γιο για να κοσμούν το δικό του δωμάτιο.
,
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:00 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013
Η μυστική ζωή των σκύλων
Ισχύει ότι μεγαλώνοντας με έναν σκύλο, καταπολεμάται το στρες και μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα καρδιακού επεισοδίου; Παρακολουθήστε ένα μοναδικό, εξαιρετικό ωριαίο ντοκιμαντέρ του BBC για τη συμπεριφορά των σκύλων και τη ξεχωριστή σχέση που έχουν με τον άνθρωπο. Επίσης, ενημερωθείτε για την εξέλιξή του μέσω του λύκου και μάθετε γιατί τα σκυλιά είναι τόσο καλοί στο να διαβάζουν τα συναισθήματά μας... Ενα βίντεο που όλοι οι φίλοι των σκύλων πρέπει να δουν.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
3:02 π.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013
Η λύση για την πάταξη του χουλιγκανισμού
Αυτή η εικόνα είναι το σημαντικότερο που αξίζει να κρατήσουμε από τους τελικούς του μπάσκετ. Ο παίκτης του Ολυμπιακού, Χάινς πήγε στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού για να συγχαίρει τους αντιπάλους του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Σπουδαίο δεν είναι να ξέρεις να κερδίζεις, αλλά να ξέρεις να χάνεις... Και αναμφίβολα πολλοί οπαδοί ΟΛΩΝ των ελληνικών ομάδων δεν ξέρουν να χάνουν, για αυτό μετατρέπονται σε ψυχοπαθή και βίαια όντα...
Προσωπικά, η μόνη λύση για να μην ξαναδούμε αυτό το σίχαμα με κουκουλοφόρους χούλιγκαν να εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο για να βιαιοπραγήσουν εναντίον των αντιπάλων παικτών, των διαιτητών (αλλά και των παικτών της ομάδας τους) είναι να παρακολουθούν τους αγώνες μόνο γυναίκες και παιδιά έως 16 ετών. Για τα πρώτα τρία χρόνια σε όλες τις ομάδες και στη συνέχεια όποια ομάδα δημιουργεί επεισόδια, τότε θα συνεχιστεί το μέτρο αυτό και για τα επόμενα 5 χρόνια... Οποιοδήποτε άλλο μέτρο είναι μοιραίο να αποτύχει, όπως αποτυγχάνει όλα αυτά τα χρόνια στα πρωταθλήματα της χώρας μας. Αυτό επειδή η ψυχολογία του όχλου είναι τόσο ισχυρή που οι 50 χούλιγκαν που ξεκινούν τα επεισόδια, επηρεάζουν άλλους 500... Και στο κάτω, κάτω, εδώ ο κόσμος δεν έχει να φάει, γονείς δεν έχουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, άνθρωποι αυτοκτονούν, η Πατρίδα μας ξεπουλιέται και ορισμένοι πλακώνονται για.... ομάδες!
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:55 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 21 Μαΐου 2013
Η γιαγιά και το σκυλάκι της στη θεομηνία της Οκλαχόμα
Η γιαγιά στο βίντεο ζούσε εδώ και αρκετά χρόνια μαζί με τον καλύτερό της φίλο, το σκυλάκι της. Μετά τoν χθεσινό καταστροφικό τυφώνα στην Οκλαχόμα, η Μπάρμπαρα Γκαρσία νόμιζε ότι δεν θα έβλεπε ποτέ ξανά τον "Τότο". Τη στιγμή όμως που μιλούσε στις ειδήσεις του CSB δίπλα στα συντρίμμια του σπιτιού της, συνέβη το απρόσμενο !
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
10:12 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 2 Μαΐου 2013
Στήριγμα και αληλλεγγύη
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
4:13 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δευτέρα 22 Απριλίου 2013
Ελληνίδα βουλευτής φοράει γούνα στα έδρανα
Η Μαρία Αλεξίου είναι βουλευτής Νομού Καστοριάς για τη Νέα Δημοκρατία. Ισως δεν γνώριζε, άρα είναι άσχετη και επικίνδυνη ή γνώριζε και απλά είναι ασυναίσθητη, απαθής και προκλητική ξέροντας ότι εκατομμύρια ζώα, από αλεπούδες μέχρι κάστορες βασανίζονται κάθε χρόνο στα εργοστάσια παραγωγής γούνας σε όλο τον κόσμο. Τα ζώα μένουν αναίσθητα μετά από χτυπήματα που δέχονται στο κεφάλι και έπειτα οι υπάλληλοι ξεφλουδίζουν το δέρμα, ενώ τα ζώα είναι ζωντανά. Ολα αυτά το 2013 και για την ευχαρίστηση ορισμένων ηλίθιων γυναικών που νομίζουν ότι γίνονται πιο γοητευτικές φορώντας γούνα, όμως στα μάτια ενός αξιοπρεπούς άνδρα έχουν γίνει πιο αποκρουστικές από ποτέ...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
4:50 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Παρασκευή 19 Απριλίου 2013
Αλυσμόνητες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού
Μπορεί τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα ή μάλλον ορισμένοι άνθρωποι της να μας έχουν πληγώσει, αλλά εμείς πάντα θα την αγαπάμε. Και οι πρόεδροι της ΑΕΚ την έριξαν στην Β' Εθνική, αλλά οι φίλαθλοί της θα την αγαπούν πάντα. Στο πανέμορφο αυτό βίντεο θα δείτε αξέχαστες στιγμές από επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και που μας έκαναν ευτυχισμένους και περήφανους.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
1:27 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013
Επτά τρόποι για να διακρίνετε ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook
Υπάρχουν ορισμένοι τρόποι για να αντιληφθείτε εάν το άτομο με το οποίο μιλάτε στο Facebook έχει ψεύτικο προφίλ ή έστω να μειώσετε σημαντικά τις πιθανότητες να μιλάτε με κάποιον ή κάποια που χρησιμοποιεί ψεύτικο προφίλ:
1) Κοιτάξτε τις φωτογραφίες του/της. Εχει πολλές φωτογραφίες ; Ανεβάζει φωτογραφίες με φίλους ή φίλες; Επίσης, τις ανανεώνει ή έχει την ίδια φωτογραφία εδώ και χρόνια; Στα περισσότερα αυθεντικά προφίλ υπάρχουν πολλές φωτογραφίες του ατόμου στο οποίο ανήκει το προφίλ.
2) Πολύ σημαντικό είναι να κοιτάτε τα σχόλια στις αναρτήσεις και στις φωτογραφίες. Αν φαίνεται ότι σχολιάζουν πολλά διαφορετικά άτομα τα οποία δείχνουν να γνωρίζουν το άτομο, τότε πιθανότατα το προφίλ δεν είναι ψεύτικο. (Εξαιρούνται σχόλια του τύπου: «Πω πω, τι θεά είσαι εσύ!» κτλ τα οποία συνήθως τα γράφουν άτομα που είναι άγνωστα στο συγκεκριμένο πρόσωπο.) Οσο λιγότερα σχόλια υπάρχουν, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα το προφίλ να είναι ψεύτικο.
3) Τα περισσότερα ψεύτικα προφίλ δημιουργούνται από άνδρες που το… παίζουν γυναίκες. Μια γυναίκα θα κάνει πιο εύκολα αποδοχή φιλίας σε μια άγνωστη γυναίκα, παρά σε έναν άγνωστο άνδρα. Αυτό το γνωρίζουν οι άνδρες, με αποτέλεσμα να δημιουργούν ψεύτικα, γυναικεία προφίλ με την ελπίδα να δημιουργήσουν φιλίες με ομοφυλόφιλες κοπέλες με σκοπό να λάβουν γυμνές φωτογραφίες στα εισερχόμενά τους. Αν βλέπετε γυναικεία προφίλ με φωτογραφίες με λίγα ρούχα, σώματα στην παραλία και με σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Καμία σοβαρή κοπέλα δεν βάζει φωτογραφία με… στρινγκ, ούτε αφήνει άνδρες να γεμίζουν το προφίλ της με σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου.
4) Δείτε αν ανανεώνει το προφίλ του/της συχνά. Αν έχει ελάχιστες αναρτήσεις και μάλιστα με σπάνια ανανέωση, τότε κι αυτό είναι ύποπτο. Δεν σημαίνει ότι είναι κανόνας, αλλά αυξάνει τις πιθανότητες το προφίλ να μην είναι αυθεντικό.
5) Υπάρχουν ορισμένοι που ανεβάζουν πολλές φωτογραφίες που βρίσκουν είτε από το google, είτε από άλλα ξένα προφίλ στο facebook. Συνήθως, οι φωτογραφίες αυτές είναι τραβηγμένες στο εξωτερικό και αρκετές φορές αυτό μπορείτε να το διακρίνετε. Να κοιτάτε τις λεπτομέρειες σε κάθε φωτογραφία όταν υποπτεύεστε ότι ένα προφίλ είναι ψεύτικο.
6) Αρκετοί δημιουργούν προφίλ για διαφημιστικούς σκοπούς. Ανεβάζουν τη φωτογραφία μιας οποιαδήποτε κοπέλας στη κεντρική φωτογραφία του προφίλ τους και απλά αναρτούν είτε το προϊόν τους, είτε το σάιτ που διαφημίζουν. Βάζουν φωτογραφία με κοπέλα στο προφίλ και γυναικείο όνομα, διότι έτσι γνωρίζουν ότι θα λάβουν πάρα πολλά αιτήματα φιλίας από άνδρες.
7) Ορισμένοι άνδρες δεν ανεβάζουν φωτογραφίες δικές τους, αλλά ανεβάζουν γλυκές φωτογραφίες από σκυλιά, λιοντάρια, έξυπνες παροιμίες κτλ με σκοπό να επικεντρωθούν στον συναισθηματικό τομέα μιας κοπέλας. Και αυτά τα προφίλ είναι συνήθως ψεύτικα και δεν αντιπροσωπεύουν το όνομα που έχουν δώσει στο συγκεκριμένο προφίλ.
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
4:12 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Τρίτη 5 Μαρτίου 2013
Σκύλος προσπαθεί να αναστήσει τη φίλη του
Οταν πατάμε με το αυτοκίνητό μας ένα αδέσποτο σκύλο στο δρόμο, θα υπάρχει ένας φίλος του που θα τον θρηνεί... Οταν πετάμε φόλες σε ένα σκύλο, θα υπάρχει μια οικογένεια που θα κλαίει το χαμό του... Οταν σκεφτόμαστε να κάνουμε κακό σε ένα ζώο, ας το κοιτάξουμε πρώτα στα μάτια και ας αναρωτηθούμε εκείνη τη στιγμή ποιος είναι το ζώο...
(Το βίντεο τραβήχθηκε στις 4 Μαρτίου 2013 στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης από εθελοντή της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης. Η φίλη του νεκρή και εκείνος κάνει ότι μπορεί να την φέρει πίσω... Αναζητούμε επειγόντως φιλοξενία για τον τυχερό που επέζησε, πριν καταλήξει σαν τη φίλη του Τηλ 6936632169 ή 6945598760)
(Το βίντεο τραβήχθηκε στις 4 Μαρτίου 2013 στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης από εθελοντή της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης. Η φίλη του νεκρή και εκείνος κάνει ότι μπορεί να την φέρει πίσω... Αναζητούμε επειγόντως φιλοξενία για τον τυχερό που επέζησε, πριν καταλήξει σαν τη φίλη του Τηλ 6936632169 ή 6945598760)
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
12:42 μ.μ.
1 σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013
Ενα βίντεο που όλοι πρέπει να δούμε...
Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε γυρίστηκε σε ένα νησί 2.000 μίλια μακριά από την ανθρώπινη... απειλή. Στο νησί, Μidway, δεν κατοικεί κανένας άνθρωπος... Ωστόσο, η επιρροή του ανθρώπου πάνω στο περιβάλλον έφτασε με εντυπωσιακό τρόπο και εκεί. Το βίντεο αυτό είναι ένα μάθημα προς όλους εμάς -το ανθρώπινο είδος- που μολύνουμε το περιβάλλον με σκουπίδια, μέταλλα, πλαστικά. Δεν θα πιστεύετε αυτό που θα δείτε...
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
7:05 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013
Παυλοπέτρι, η άγνωστη κρυμμένη πόλη
Ξέρετε πού βρίσκεται, το Παυλοπέτρι, η παλαιότερα βυθισμένη πόλη στον κόσμο; Στο Νομό Λακωνίας, στην Ελλάδα μας, κάτω από τα κύματα του Αιγαίου Πελάγους. O Αγγλος καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Νότιγχαμ, Δρ Τζον Χέντερσον με τη στήριξη του BBC μας αποκαλύπτει μια πανέμορφη πόλη με λιμάνι, σπίτια και δρόμους από την εποχή του.. Χαλκού!! Μια απίστευτη ανακάλυψη που θα έπρεπε να παιζόταν ως πρώτο θέμα στις ειδήσεις της ελληνικής τηλεόρασης και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων... Ωστόσο, δυστυχώς το βρήκαμε χάρη στο... youtube!! (Απολαύστε το μεγαλώνοντας την οθόνη και με ελληνικούς υπότιτλους πατώντας το κουτάκι δίπλα στο γρανάζι)
Αναρτήθηκε από
Dimitris Andrikopoulos
στις
2:59 μ.μ.
0
σχόλια
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)